بخشی از مقاله
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تحلیل شکاف وضعیت خودتوسعهاي منابع انسانی هفت دانشکده پردیس علوم اجتماعی و رفتاري دانشگاه تهران انجام شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی بوده که براي تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران و روش نمونهگیري تصادفی ساده استفاده شد که حجم نمونه 131 از کارکنان تعیین شد. براي جمعآوري دادهها از پرسشنامه خودتوسعهاي ابیلی و مزاري - - 1393 با پایایی - - α=0/97 استفاده شد.
بهمنظور تحلیل دادهها از آزمونهاي کولموگروف-اسمیرنوف، تی تک نمونهاي، تی دوگروهی مستقل، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی HSD استفاده شد. نتایج نشان داد خودتوسعهاي و ابعاد آن از جمله خودرهبري، خودمدیریتی و خودراهبري یادگیري کارکنان پایینتر از حدمطلوب بوده و خودتوسعهاي و ابعاد آن در کارکنان داراي مدارك تحصیلی فوقلیسانس و بالاتر بیشتر از کارکنان لیسانسه بوده است. نهایتاً آزمون تی مستقل حاکی از عدم تفاوت خودتوسعهاي کارکنان زن و مرد بوده است که بر اساس این یافتهها، راهبردهاي عملی خودتوسعهاي منابع انسانی پیشنهاد شده است.
-1 مقدمه
آموزش عالی1، به عنوان نیروي محرکه توسعه پایدار و حرکت به سوي جامعه معرفتی، داراي نقشی راهبردي است
آموزش عالی بخش مهم و حائز اهمیتی است که داراي حوزه اثرگذاري بسیار وسیعی در دیگر نهادها و بخشهاي اقتصادي، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه است
نظام آموزش عالی بهعنوان بخشی از نظام آموزشی هر کشور، نقش حساس و مهمی در توسعه ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعی و فرهنگی دارد. بهطوري که رشد و توسعه کلیه نظامهاي جامعه وابسته به توسعه ابعاد کمی و کیفی آموزش عالی است. به عبارتی، رشد و توسعه کشورها به نظام آموزشی آنها گره خورده است
جامعه آموزش عالی به عنوان بخشی از جامعه بزرگتر، نقش بسزایی در توسعه همه جانبه جامعه دارد و در طول سالهاي اخیر، توسعه دانشگاهها منجر به تغییر و افزایش مأموریت آنها شده است، بهطوريکه در قرن بیست و یکم ضمن تأکید بر آموزش و پژوهش به عنوان وظایف آموزش دانشگاهی، به نقش و مشارکت آن در توسعه اقتصادي و اجتماعی جامعه اهمیت زیادي داده شده است
این در شرایطی است که تغییر و تحولات سریع و روزافزون جوامع از قبیل تحولات علمی، ظهور نیازهاي گوناگون، تنوع در دانش و مهارتهاي مورد نیاز جامعه، نوآوري و تحول در عرصه آموزش عالی، انتقال دانشگاهها و مراکز آموزش عالی از فضاي جغرافیایی به سطح ملی، منطقهاي و بینالمللی، به چالش کشیده شدن آموزش عالی سنتی به وسیله آموزش عالی فراملی - برون مرزي - ، استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات نمایانگر مسائل و موضوعات جدید در آموزش عالی امروز است
در چنین شرایطی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی به منظور افزایش کیفیت6 و پاسخگویی به مسائل مذکور به اتخاذ راهبردها و تصمیمات مختلفی رو آورده اند که توسعه منابع انسانی یکی از راهبردهاي اتخاذ شده است. از طرفی سازمانها باید به توسعه دانش، مهارتها و تواناییهاي کارکنان خود بیش از پیش توجه نمایند
این موضوع باعث شده است در سالیان اخیر توجه جدي به توسعه منابع انسانی از سوي محققان و افراد اجرایی بشود. توسعه منابع انسانی9 رشد مداوم و پیوسته توسعه و بهبود ابعاد مختلف و همه جانبه فرد محسوب میشود. به عبارت دیگر بحث توسعه منابع انسانی توسعه فرد در جمیع جهات است. توسعه فرد10 در زندگی کاري، زندگی اجتماعی، زندگی خصوصی و مسایل فرهنگی و معنوي است
توسعه منابع انسانی به مفهوم تولید فکر و ایده توسط کارکنان سازمان است و مفهوم جدید آن ایجاب میکند کارکنان به کیفیتها و مهارتهایی مجهز شوند که با دلسوزي و تعهد کامل توانمنديها، انرژي، تخصص و فکر خود را در راستاي تحقق مأموریتهاي سازمان قرار دهند و به طور دائم براي سازمان ارزشهاي فکري و کیفی جدیدي پدید آورند
توسعه منابع انسانی، توسعه مهارتها و انگیزش کارکنان به وسیله توسعه سازمانی، توسعه عملکرد11 و آموزش کارکنان است. به عبارت دیگر، توسعه منابع انسانی، فرایندهایی شامل فعالیتهاي کوتاه مدت و بلندمدت به منظور ارتقاء دانش و مهارت، کارایی و رضایت شغلی12 در تیم، در سطوح سازمانی و ملی است
