بخشی از مقاله

چکیده

گردشگری بعنوان یک صنعت نامرئی، ضامن توسعه پایدار اقتصادی و ایجاد اشتغال است و سومین گردش سالم نقدینگی بعد از نفت و خودرو است. با عنایت به پیشینه کرمان از نظر قدمت تاریخی و فرهنگی، توانمندی این استان از نظر جاذبههای طبیعت گردی، کویر، آب و هوای متنوع قابل توجه است.

هدف مقاله حاضر بررسی رابطه بین توسعه گردشگری و توسعه اقتصادی و نقش آن در توسعه استان می باشد. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی بر مبنای شیوه اسنادی است. نتایج کلی تحقیق نشان میدهد در صورت احیاء صنعت گردشگری اثرات مثبت و بسیار مفیدی در رونق بخش کسب، کار، اشتغال و توسعه بخشهای اقتصادی استان ایفا خواهد کرد.

مقدمه

گردشگری شهری به عنوان ابزاری برای دستیابی به رشد اقتصادی و اجتماعی و نیز بازآفرینی مد نظر قرارگرفته و تاکنون اقدامات گسترده ای درزمینه توسعه گردشگری به عنوان منبع موثر ارتقای درآمد و اشتغال زایی درنواحی شهری انجام شده است

گردشگری دارای پیامدها و جنبه های بسیاری است که تاثیرات فضایی بربافت کالبدی شهرها برجای می گذارد. گردشگری می تواند باایجاد تغییر درمولفه های مختلفی مانند اقتصادی، جمعیت و فرهنگ و دیگر خصوصیات اجتماعی، درتغییرات فضایی شهرها موثر باشد

توریسم یکی از مهم ترین بخش های اقتصاد جهان است که بنا بر پیش بینی ها در سال 2020 میلادی با 1/6 میلیارد نفر گردشگر، حدود 2000 میلیارد دلار درآمد ایجاد خواهد کرد

در انتخاب یک محل و یک دوره زمانی معین برای گردشگری، نه تنها شرایط اجتماعی – اقتصادی مهم است، بلکه جنبه های هواشناختی و اقلیم شناختی نیز از درجه بالایی از اهمیت برخوردار می باشد. به این ترتیب می توان گفت که آب و هوا دارای خصیصه یک ثروت عظیم طبیعی است که با تأثیر گذاری بر منابع محیطی، طول مدت و کیفیت توریسم، سلامتی گردشگران و حتی تجارب شخصی گردشگران را نیز کنترل می کند

گردشگری پدیده ای است که از گذشته دور مورد توجه جوامع انسانس بوده و برحسب نیازهای متفاوت اجتماعی، اقتصادی و تاریخی به حرکت خود ادامه داده است و باتوجه به گسترش ارتباطات و افزایش چشمگیر تعداد جهانگردان و درآمد ارزی حاصل از آن ، پیامدهای بسیاری همچون اشتغال را به همراه داشته است

گردشگری می تواند در بسیاری از کشورهای درحال توسعه که منابع اقتصادی چندانی ندارند، به مهم ترین منبع اقتصادی این کشورها تبدیل گردد . به همین سبب اکثر کشورهای درحال توسعه، در زمینه توسعه گردشگری، برنامه ریزی های مختلفی را شروع کرده اند

ازسال 1950 تا سال 2007 تعداد جهانگردان بین المللی از 25 میلیون نفر به 903 میلیون نفر افزایش یافته است و درآمد ناشی از این فعالیت به 865 میلیارد دلار رسیده و پیش بینی می شود تا سال 2020 این تعداد به 1/6 میلیارد نفر برسد اما باتوجه به اینکه ایران جزء ده کشور اول جهان از لحاظ جاذبه های گردشگری و جزء پنج کشور اول جهان از نظر تنوع گردشگری می باشد، از لحاظ جذب گردشگر تقریبا درره های آخر جهانی قرار گرفته است

صنعت گردشگری امروزه یکی از مردمی ترین فعالیت های اقتصادی وفرهنگی انسان هاست که هر گام توسعه آن اقدامی ارزشمند برای گسترش آسایش جهانی است. آن چنان که صنعت فوق به مهم ترین بخش اقتصاد و ارز کشورها تبدیل شده است. وجوه سرمایه گذاری اشتغا ل زائی و ارزآوری صنعت گردشگری موجب شده که کشو رها نگاه ویژه ای به این پدیده ای اجتماعی داشته باشند

گردشگری امروزه در چار چوب طرح های آمایشی اعم از ملی ، منطقه ای و محلی به عنوان یکی از ابزارها و مولفه های مهم توسعه و محرومیت زدایی به شمار می رود . گردشگری که از مهمترین عوامل عمران ناحیه ای است که می تواند زمینه توسعه اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی و زیست محیطی در سطح ملی، منطقه ای و محلی فراهم نماید

در حال حاضر صنعت گردشگری جایگاه خاصی در اقتصاد کشورها پیدا کرده به طوری که حجم مبادلات بین المللی گویای آن است که بیش از % 20 مبادلات با جریان گردشگری آغاز می گردد و گردشگری هم چنین ، می تواند ثروت و جمعیت را از مراکز تمرکز و ثقل صنعتی به سوی روستاها و نقاط طبیعی جذب کند. با وجود این، کرمان با قدمت کهن خود و جاذبه های گردشگری تاریخی، فرهنگی، دینی و طبیعی فراوان، به عنوان یک قطب گردشگری مهم به طور اصولی ساماندهی نشده، تا مسیر توسعه ی پایدار شهر هموارتر و سریع تر گردد.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید