بخشی از مقاله
چکیده
بدیهی است تعهد زناشویی در خانواده به عنوان یک تصمیم برای ادامه زندگی زناشویی محسوب می شود ، هر چند هدف از انجام آن این است که زوجین چه حد برای روابط زناشویی خود ارزش قائلند وچقدر برای حفظ وتداوم ازدواجشان انگیزه دارند. ،
لیکن این امر باید تا مراحل بعدی که برنامه های تعهد زناشویی آغاز می شود، ادامه یابد. هدف از ارائه این مقاله آشنایی اولیه علاقه مندان مشاوره خانواده ، با مفهوم تعهد زناشویی و شناخت آن است. در این مقاله با مروری تعریف تعهد و بهتوصیف تعهد زناشویی به عنوان بخشی از مشکلات زناشویی در دانش مشاوره و روانشناسی پرداخته است و قبل از هر چیز مولفه های تعهد زناشویی را بررسی نموده و عوامل موثر بر تعهد زناشویی را مورد توجه قرار داده و در پایان به تحقیقهای انجام شده درباره تعهد زناشویی اشاره خواهیم داشت.
مقدمه
واژه تعهد و پای بندی به معنای تصمیمی عقلانی است که مستلزم مقید بودن فرد به اعمال خاصی می باشد و یا حالتی دال بر وابستگی عاطفی یا عقلانی بر ایده آل مطلوب می باشد
تعهد زناشویی حدی است که در آن افراد دیدگاه بلند مدتی روی ازدواجشان دارند، برای رابطه شان فداکاری می کنند، برای حفظ و تقویت همبستگی اتحادشان قدم برمی دارند و با همسرشان هنگامی که حتی ازدواجشان پاداش دهنده نیست می مانند
قدیمیترین مدل تعهد زناشویی توسط رسبالت - 1986 - 2 تحت عنوان »مدل سرمایه گذاری«3 مطرح شد. مطابق با این مدل، تعهد زوجین نسبت به یکدیگر به سه فاکتور مرتبط بستگی دارد. این فاکتورها عبارتند از: رضایت از رابطه زناشویی، سرمایهگذاری در رابطه زناشویی و جایگزینهای رابطه زناشویی به عبارت دیگر، رسبالت معتقد است که یک همسر زمانی به ازدواج خود متعهد خواهد بود که از شریکش راضی باشد، در رابطه اش سرمایه گذاریهای زیادی انجام داده باشد و جایگزینهای مناسب دیگری در اختیار نداشته باشد.
نظریه مک دونالد - 1981 - 4 که تعهد زناشویی، را به دو نوع، تعهد نسبت به ازدواج و تعهد نسبت به همسر تقسیم نمود. که تعهد نسبت به ازدواج، تعهد به رابطه زناشویی که درون یک نهاد مقدس که بر اعتقادات و اصول اخلاقی مبتنی میباشد. تعهد نسبت به همسر، تعهد به یک فرد خاص به عنوان شریک رابطه زناشویی، که این نوع تعهد بر فداکاری است و از خود گذشتگی شخصی مبتنی میباشد.
بدون تعهد رابطه، سطحی، ظاهری و بدون سمت و جهت خواهد بود - تبعه امامی،. - 1382 دین و اسپانسر، - 1974 - به نقل شاه سیاه و همکاران - 1388 - ، اعتقاد دارند که تعهد، ثبات زناشویی را افزایش می دهد به اعتقاد آن ها رابطه هایی با تعهد بالاتر، انعطاف پذیرترند و زوجین آرامش و امنیت روانی بیشتری دارند.
تحقیقات دی آنجلیس - 1382 - نشان می دهد زوجینی که در مورد تعهد خود در قبال همسر و دیگران به بلوغ فکری لازم نرسیده اند و رفتاری دوسوگرایانه دارند در ازدواج و در رابطه با دیگران دچار مشکل می شوند و غالبا نتیجه ی امر بی وفایی خواهد بود.
پژوهش هریس - 2006 - 5 نشان داد که سطح پایین تعهد زناشویی در ازدواج منجر به عدم رضایت زناشویی می گردد. یکی از کارهایی که خانواده ی سالم انجام می دهد، احساس تعهد در قبال دیگر اعضای خانواده است. در خانواده های متعهد، افراد خود را نه تنها وقف آسایش اعضا خانواده نمی کنند. بلکه در رشد و تعالی هر یک از اعضای آن می کوشند
به نظر ولچ و جانسون - 2003 - 1 یکی از عوامل مهم در ماندگاری و حفظ یک ازدواج، احساس تعهد در زوج ها است. فقدان تعهد در روابطشان دانسته اند.
هایسو - 2003 - 2 اعتقاد دارد که اگرچه بعضی از زوج ها در آغاز زندگی مشترک خود را نسبت به رابطه ی زناشویی متعهد می دانند اما ممکن است میزان تعهد آن ها آن قدر نباشد که در برابر طوفان های ناگزیر و ناشی از ناملایمات زندگی مقاومت کنند.
دین و اسپانیر - - 1974 بر این عقیده اند که تعهد باعث تغییر ارتباط به صورت ارتباطی متقابل شده و همچنین ثبات زناشویی را در پی دارد. آنان اعتقاد دارند که رابطه هایی با تعهد بالا، انعطاف پذیری بیشتری نیز داشته عملاًو زوجین زمانی می توانند از دگرگونی ها و آزمایش ها به دور باشند که در کنار یکدیگر احساس امنیت بیشتری داشته باشند.
مسترز - 2008 - 3 بیان می کند که سطوح بالای تعهد زناشویی با ابراز عشق بیشتر، سازگاری و ثبات زناشویی بالاتر و رضایت زناشویی رابطه دارد و سطوح پایین تعهد زناشویی با دلزدگی زناشویی رابطه دارد
از نظر هارمون - 2005 - 5 افرادی که دارای تعهد بالااحتمالاً، بیشتر از عهدشکنی زناشویی اجتناب میکنند، درحالی که افراد با سطوح تعهد پایینتر ممکن است بیشتر درگیر روابط خارج از حیطه زناشویی شوند.
استروب - 2002 - 6 در پژوهشی تعهد بالا را یکی از مولفه های عشق رفاقتی مرتبط با سلامت می داند. افراد دارای تعهد بالا، زندگی هدفمندی دارند و در رویدادهای تنش زا، به معنایی دست می یابند که به واسطه آن راهبردهای مقابله ای فعال را اتخاذ می کنند.