بخشی از مقاله
واژگان کلیدی: توجه به گردشگری الکترونیک و توسعه گردشگری روستایی در ایران
چکیده
گردشگری روستایی بالاخص گردشگری طبیعی روستایی که به نام اکوتوریسم روستایی تسمیه یافته است، از مهمترین رویکردهای اقتصاد گردشگری در راستای بهره وری بهینه و پایدار از منابع طبیعی و زیست بوم روستایی بشمار می رود که از جنبه های فرهنگی و اجتماعی، اقتصادی و معیشتی، و رشد و پیشرفت رشد ناخالص ملی مورد التفات فزاینده ای قرار گرفته و دارد که در این میان، پاسداشت و نگهداشت محیط زیست و منابع طبیعی، از مهمترین محورها و مولفه های گسترش آن بشمار می رود. در واقع می توان گفت که در راستای اصلاح الگوی مصرف در حوزه منابع کشور که از متن بیانات رهبری در سال الگوی مصرف استیفاد می گردد، می توان منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری شرایط فعلی ایران را گنجینه و منابعی دانست که باید راهکارهایی در راستای روشهای استفاده بهینه، گسترش توجه گردشگران داخلی و خارجی به منابع و جاذبه های روستایی و روشهای مدیریت موثر و کارآمد این صنعت برداشته شود که با توجه به گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات، لازم است تا از این فناوری در توسعه و مدیریت گردشگری روستایی بهره برد.
بر این اساس در این مقاله در روش تحقیق تطبیقی و توصیفی با رجوع به نمونه های موردی در حال انجام و انجام شده ملی و بین المللی به ارائه یک مدل برای توسعه گردشگری الکترونیک پرداخته می شود. نتایج و یافته های پژوهش حاضر بر ارائه مدلی در توسعه گردشگری الکترونیک روستایی بر اساس چرخه دمینگ در محورهای : B1 طراحی و برنامه ریزی. B2 اجرا . B3 بازرسی و کنترل . B4 اقدام اصلاحی اشاره دارد که می تواند در شرایط معاصر ایران در توسعه گردشگری روستایی در راستای اصلاح الگوی مصرف در صنعت گردشگری روستایی در حوزه بکارگیری بهینه و کارامد منابه و جاذبه های موجود مناطق روستایی حال حاضر ایران اشاره دارد.
گردشگری روستایی، گردشگری مجازی، توسعه پایدار
مقدمه
فناوری اطلاعات و ارتباطات بواسطه ایجاد محیط اطلاعاتی برای هر یک از موسسات توریستی و ایجاد ساختار اطلاعاتی که در آن، کل سیستم می تواند بخوبی کار کند، در سیستم توریسم تاثیر گزار بوده است. بخش های مختلف این صنعت در این محیط اطلاعاتی می تواند به شناسایی فرصت های تجاری در بازار بپردازند و به توسعه همکاری با تهیه کننده ها و واسطه ها اقدام کنند و همچنین می توانند موسسات غیر رسمی را به منظور توسعه و ارائه خدمات توریسم ایجاد کنند. به این ترتیب بیشتر سودها نصیب سهامداران می شود، چرا که تغییرات تکنولوژی همکاری های موثری را بوجود می آورد و ابزاری را برای جهانی شدن صنعت توریسم فراهم کرده است. فناوری اطلاعات و ارتباطات با ارائه ابزار و امکانات موثر هم برای مشتری ها به منظور شناسایی و خریداری تولیدات مناسب، و هم برای تولید کنندگان به منظور توسعه، کنترل و توزیع تولیدات در سطح جهانی به طور موثری به تشدید، افزایش و حمایت از جهانی شدن - Globalization - سطح عرضه و تقاضای فعلی در سراسر جهان در صنعت توریسم پرداخته است. علاوه بر این در راستای اصلاح الگوی مصرف منابع گردشگری در مناطق هدف گردشگری خاصه در مناطق روستایی استفاده از فناوری اطلاعات می تواند تاثیرات مثبت فراگیری داشته باشد که توجه به این موارد از مهمترین راهکارهای گسترش این صنعت بشمار می رود و در این مقاله به صور ارائه مدلی پیشنهادی مورد توجه قرار گرفته است.
گردشگری مجازی
گردشگری مجازی - e-tourism - را می توان مولفه ای اساسی و از انواع گردشگری همگام با تکنولوژی اطلاعات - Information Technology - بشمار آورد که حداکثر دو دهه از ظهور آن نمی گذرد. گردشگری مجازی، حضور در سرزمین دیجیتالی وب - Digital Web - و مشاهده داده های صوتی - Audio data - ، متنی - text - data و تصویری از دنیای فیزیکی است که امکان سفرهای مجازی و غیر واقعی و بهره گیری از جاذبه های طبیعی مناطق هدف گردشگری را برخی کاربران که قصد مراجعه به این اماکن گردشگری هدف را دارند و یا برای کسانی که از این امکان محروم می مانند، فراهم می کند . گردشگری دور دنیا که در نوشته ژول ورن، نویسیده شهیر فرانسوی، در هشتاد روز امکان پذیر شد، امروزه تنها با ابر متن های اینترنتی، با یک کلیک امکان پذیر شده است. با استفاده از سایت های کاخ موزه ها و اماکن باستانی جهان می توان به دنیایی اطلاعات متنی و تصویری از نمادهای تاریخ باستان و جلوه هایی از گردشگری تاریخی B باستانی دست یافت. برخی از پایگاه های دولتی در اینترنت، امروزه سیستم های دوربین شهری خود را به سرزمین دیجیتال نیز پیوند داده اند. ب
ا این دوربین ها می توان شهرهای مختلف را به صورت زنده مشاهده کرد و حتی از آن ها عکس یادگاری گرفت. خیلی از علاقمندان به بازدید از موزه های بزرگ جهان، از هرمیتاژ مسکو تا لوور پاریس، از تارنماهای اینترنتی آن ها برای مشاهده اطلاعات استفاده می کنند. حتی، رزرو بلیط هواپیما، هتل، مسابقات بین المللی ورزشی و جشنواره های فرهنگی B هنری جهانی، امروز با رفتارهای سازمانی الکترونیکی همراه شده است. مزایای گردشگری الکترونیک در راستای اصلاح الگوی مصرف منابع کشور از آنجا که در طی فرایند گردشگری الکترونیک اکثر فعالیتهای وابسته به فرایند بصورت الکترونیکی و با بهره گیری از فناوری اطلاعات انجام می شود، بر این اساس مزایای بسیاری را برای آن می توان بر شمرد که در راستای اصلاح الگوی مصرف یا اصلاح ساختار تولید و امکان دهی دسترسی گردشگران به منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری قابل تبیین محتوایی است:
- 1 فراهم آوردن خدمات اینترنتی با کیفیت و سرعت بالا برای گردشگران: به وجود آوردن یک زیرساختار مناسب جهت اتصال به اینترنت و شبکه گسترده اطلاعات از مزایایی است که در طی فرایند گردشگری الکترونیک بدست می آید. این زیرساختارها شامل اجزای نرم افزاری و سخت افزاری لازم جهت برقراری ارتباطات و انتقال اطلاعات به صورت الکترونیکی می شود.
- 2 فراهم سازی کانالهای آموزشی و محیط آموزشی همگانی برای گردشگران و اهالی صنعت گردشگری: ابزارهایی که فناوری اطلاعات در اختیار گردشگران قرار می دهد، باعث تسهیل فرایند رزواسیون، ذخیره جا و اخذ پذیرش انتخاب اماکن هدف گردشگری و رویه رسیدن به مقصد و مسافرت و برنامه ریزی بهتر و بیشتر گردشگری در استفاده از جاذبه های تاریخی، طبیعی و زیست محیطی این اماکن می شود. با استفاده از این روشها می توان روشهای آموزش مجازی را در هر زمان و مکان برای مخاطبان پیاده سازی کرد، بطوریکه برای تحصیل و برگزاری کلاسهای آموزشی دیگر به حضور فیزیکی افراد در کلاس نیازی نیست، بلکه کلاسها می توانند بطور مجازی و بر روی شبکه اینترنت برگزار شوند. بدین ترتیب روستاییان مناطق هدف گردشگری نیز که بدلیل عدم وجود امکانات فیزیکی از بسیاری از خدمات ارائه شده محروم بوده اند، با استفاده از این روش امکان استفاده از خدمات و تسهیلاتی را که تنها در مناطق شهری وجود دارند، بدست می آورند.
- 3 شرکت در فعالیتهای اقتصادی شهری بوسیله روستاییان: از طریق فناوری اطلاعات این امکان برای روستاییان مناطق هدف طرحهای گردشگری فراهم می شود تا بتوانند در فعالیتهای اقتصادی روستا که در ارتباط با بازارهای شهری منطقه ای و حتی ملی است، مداخله کنند. این امر به مثابه ابزاری توانمند است که روستاییان در آن بعنوان بازیگران اصلی در فعالیتهای اقتصادی روستایی و حتی سطح ملی مطرح می کند، چنانچه روستاییان می توانند با حذف واسطه های مربوطه، به فروش محصولات و فراورده های خود بپردازند و یا مایحتاج و مواد مورد نیاز برای کشت و زرع خود را بی واسطه از فروشندگان خریداری نمایند.
- 4 افزایش و بهبود کیفیت زندگی: در این ساختار توزیع خدمات و تسهیلات رفاهی بطور متناسب و عادلانه میان ساکنان شهری و روستایی و خود روستاییان با یکدیگر ، صورت می گیرد که در نتیجه موجب بهبود سطح رفاه اجتماعی و بسترسازی گسترش و بسط عدالت اجتماعی در ساختار جامعه می شود. در طی این ساختار روستاییان از آموزشهای عمومی و فرصتهای تجاری و سرمایه گذاری جدید برخوردار می شوند که بهبود ساختار کیفیت زندگی روستایی را نیز بهمراه دارد.
- 5 ارائه بهتر و بیشینه خدمات و تسهیلات به روستاییان مناطق گردشگری: در طی این فرایند این امکان برای روستاییان فراهم می شود تا بتوانند از خدماتی که در روستا وجود ندارد، برخوردار شوند و در واقع حلقه ای مکمل میان شهر و روستا بشمار می رود که بسیاری از دشواریهای سفر به شهر را برای روستاییان کاهش می دهد که از جمله آنها می توان به
