بخشی از مقاله
چکیده
هدف خلقت انسان دستیابی به مقام عبودیت است، که این مقام در طی مسیر زندگی دنیا و گذر از مسائل روزمره زندگی قابل دستیابی است. در این میان دین اسلام به عنوان خاتم ادیان با در نظر گرفتن تمامی ابعاد جسمی و روحی انسان دستور العملهایی را قانون گذاری کرده و انسان را دعوت کرده که بر اساس این دستور العملها در دنیا خود را مدیریت کند و این قوانین را توسط دو منبع گرانبها با عنوان قرآن و روایات به دست انسانها رسانیده است.
بنا بر این مقصود از خود مدیریتی برنامه ریزی و مدیریت زندگی جهت نیل به هدف خلقت خود است. در اسلام مصادیقی نظیر کار و فعالیت، ورزش، مسافرت و ... به جهت نیل به بهره وری و مدیریت صحیح و کارآمد زمان سفارش شده است. این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی به دنبال دستیابی به برخی از شاخص ترین مصادیق خود مدیریتی در زندگی فردی از منظر قرآن و روایات می باشد.
مقدمه
بدین جهت دستورالعمل های فراوانی در مدیریت زندگی انسان ها در جنبه فردی یا اجتماعی وی قانونگذاری کرده است. سؤال این است که: چه راهکارهای خودمدیریتی را اسلام در جنبه زندگی فردی انسان بیان کرده است ؟ فرض این است که مصادیقی نظیر کارو تلاش، صله رحم، تفریحات سالم و ... بیان نموده است که کاربست آن ها موجب افزایش بهره وری از زندگی می گردد و برای آن ها ثواب فراوانی نیز مقرر نموده است.
