بخشی از مقاله
مقدمه
شهر به عنوان یک منبع توسعه مطرح است و جایگاه مدیریت شهری در روند توسعه شهر و بهبود سکونتگاه های شهری نقش بسیار مهم و تعیین کننده دارد. از دیدگاه دیگر، می توان مدیریت شهری را در مسیر یک توسعه قانونمند و پایدار مورد توجه قرار داد. این مورد، بیشتر از این جهت اهمیت دارد که نحوه مدیریت بر جریان مطلوب زندگی شهری، می تواند در بهبود سکونتگاه های انسانی و پایداری توسعه شهری، مهمترین نقش را ایفا کند. زیرا عامل اجازه دهنده و تنظیم کننده برنامه های شهری از کارآیی مدیریت شهری نشأت می گیرد.
در این زمینه، تولید منطقی انرژی، کاهش مصرف غیرضروری و بازیافت منابع طبیعی از جمله زمینه های تلقی شهر به عنوان یک منبع توسعه است - گزارش دبیر اجرایی کمسیون سکونتگاه های انسانی سازمان ملل، . - 1373 روند شهرنشینی و شهرگرایی جمعیت در ایران در طول چند دهه اخیر شدت گرفته است. به نحوی که سنگینی کفه را نسبت به جمعیت روستایی و ایل نشین، به نفع خود تغییر داده و غالب جمعیت کشور شهرنشین شده است.
مدیریت شهری
مدیریت شهری، مفهومی ساده و در عین حال دشوار فهم است. علت این تناقض در کاربردهای عملی و برداشت های نظری آن نهفته است. به لحاظ عملی، اگرچه اصول وروشهای اداره شهرها در جوامع مختلف و در دوره های گوناگون متفاوت بوده است اما در هرحال شهرها همواره به نوعی اداره شده اند. دشوار فهمی و پیچیدگی مفهوم مدیریت شهری به برداشت های نظری گوناگون و تفسیرهای مختلف از آن بازمی گردد.
