بخشی از مقاله
چکیده
در مدارس امروزه دانش آموز بی آنکه تعامل با محیط و معلم داشته باشد ساعاتی را در یک جا میگذراند. در مدرسه به عنوان سیستم اجتماعی حس ارزشمندی، احساس مسئولیت در کودک بوجود می آید. حال می توان با ایجاد حس دوست داشتن مکان مدرسه می توان در کودک احساس دلبستگی بوجود آورد.
هدف پیدا کردن بعضی از ویژگی های کالبدی به علت اهمیت فضای ورودی، تهی بودن مدارس از فضاهای دوستانه و پاتوقی، کیفیت فضاهاو ... مباحثی مورد توجه است. همه اینها و نحوه طراحی و عملکردی آنها با سن کودک و احساسات او در ارتباط می باشد. مطالعات انجام شده در حیطه شناخت کودک و محیط اطراف او و حس دلبستگی به مکان منجر به ارائه شاخص هایی کاربردی می شود.
.1 مقدمه
عدم دلبستگی مکانی از دست دادن حس مکان و بی ارزشی و بی مسئولیتی و بی اعتمادی را در پی دارد. مدیران مدارس طرح مدارس بدون شکست را مطرح کرده اند که احساس ارزشمندی و جامعه پذیری بیشتر در سالهای اولیه مدرسه شکل می گیرد
بزرگترین مشکل موجود در یادگیری کودکان بی اعتمادی به محیط است، دانیال به نقل از براون و آلتمن می گوید: از حس دوستی با مکان برای پیشرفت و جستجو در محیط روانی انسان ها استفاده شده است. دوستی با مکان از جنبه های مختلفی مثلا اجتماعی بررسی می شود
جنبش هایی برای توجه به آسایش کودکان در محیط های زندگی روزمره انجام شده است که مستلزم شناخت کودک و آشنایی بااو به لحاظ روانی و شخصیتی می باشد که با مطالعه، تحقیق و پرسش بر روی احساسات و برخی رفتارهای کودکان میسر می باشد - لنگ،1383و عینی فر،. - 1392 در این پژوهش بعد احساسی دلبستگی کالبدی مد نظر است در واقع بعد احساسیB معنایی نقطه اتصال فرد با محیط محسوب می شود
بنابراین پرسش اصلی تحقیق اینگونه مطرح می شود"چه ویژگی های کالبدی بر ارتقاء دلبستگی کودک در مدرسه کمک می کند؟" جستجوی چگونگی توجه کودک به مکان و یافتن عناصر کالبدی مورد تاکید برای او از یک سو و چگونگی ایجاد احساس دلبستگی و عوامل آن و نظریه های مرتبط با آن از سوی دیگر محور مطالعات پژوهش می باشد.
نمودار شماره -1 شناسایی روابط مورد بررسی
.2 مبانی نظری
مطالعاتی که توسط هارت - - 1987 بیورکیلد - - 1982 مور - - 1986 و ماتوس - - 1992 انجام گرفته، نشان می دهد که فراگیری و ساختار دانش در بچه ها با عملکرد معنی دار مکان ها مرتبط می باشد - کریستفر اسپنسر،. - 1391آنها به طور خیلی واضح بعضی از محیط ها را دوست داشتنی اعلام کرده و نظرات آن ها برای یک محیط دوست داشتنی با ما تفاوت می کند
طبق گفته فرانسیس کودکان در حال یادگیری از محیط پیرامون هستند و آشکارا حسها و علایق خود را آشکار می کنند. به تعبیر نوربرگ شولتز انسان در قلمرو شهری بی مکان رها می شود. این نوع فقدان مکان، بی تردید حس ضعیفی از تعلق و مشارکت به بار می آورد.
در این تحقیق فرایند روانشناختی دلبستگی مکانی که در رابطه با چگونگی و فرایند دلبسته شدن افراد و گروه ها به مکان است مد نظر است. در این بحث، مفاهیمی چون دلبستگی، رابطه دلبستگی با کودک، شناخت دوست داشتنی های کودک و ارتباط او با محیط و کالبد قابل بررسی است.
