بخشی از مقاله
چکیده
هدف از این پژوهش تاثیر ورزش صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر در مقطع راهنمایی این شهرستان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلی ه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی در سال تحصیلی 95-96 بود، که از میان مدارس؛ سه مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد و از میان هر مدرسه 40 دانش آموز به طور داوطلبانه انتخاب شدند که مجموع دانش آموزان سه مدرسه 120 نفر بودند. بعد از پر کردن برگه رضایت خود و والدین برای شرکت در این پژوهش برگه سلامت پزشکی، اندازه گیری های قد، وزن و سایر موارد نیز انجام شد. در مدارس مشخص شده نمونه ها بصورت تصادفی در هر مدرسه به دو دسته گروه شاهد و گروه تجربی تقسیم شدند و پیش آزمونی از دروس علوم و کار و فناوری گرفته شد و بعد. در این پژوهش گروه تجربی به مدت 6 هفته قبل از ورود به کلاس درس به ورزش صبحگاهی پرداختند در صورتی که گروه شاهد در مدت یاد شده هیچ گونه ورزش صبحگاهی انجام ندادند. در پایان 6 هفته از دو گروه شاهد و تجربی از درس های ذکر شده پس آزمون گرفته شد که با استفاده از آمار استنباطی و توصیفی و با استفاده از نرم افزار spss
انجام شد. نتیجه بدست آمده از این پژوهش تفاوت معناداری را در دو درس مذکور گروه تجربی نسبت به گروه شاهد بر جای گذاشت، و به این نتیجه ختم شد که ورزش صبحگاهی باعث افزایش متابولیسم بدن میشود که این امر باعث فعال شدن هرچه بیشتر مغز و کارایی بهتر بدن در طول روز را به دنبال خواهد داشت که عامل موثری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است.
کلمات کلیدی: پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان پسر، ورزش صبحگاهی، مدارس راهنمایی
مقدمه
دانش آموزان در نظام آموزشی بعنوان رکن اساسی و اصلی در نظام آموزشی و بخصوص در آموزش و پرورش شناخته شده است، که بعنوان قانون عمل و عکس العمل برای دستیابی به اهداف نظام آموزشی دارای نقش و جایگاه ویژه ای است، بنابراین مورد توجه قرار دادن این قشر از جامعه بعنوان صاحبان آینده و چرخ های صنعت در جایگاه های مختلف از اجتماع چه از لحاظ آموزشی و چه از لحاظ سلامت جسمانی -روانی، باید بصورت ریزبینانه مورد توجه قرار گیرند تا موجب باروری و شکوفایی هر چه بیشتر نظام آموزشی جامعه گردند؛ از سویی دیگر درس تربیت بدنی و ورزش بعنوان یک عامل اصلی از چهارچوب سازنده و اثر گذار در برنامههای آموزش مدارس در نظر گرفته می شود و روشی برای تأمین سلامتی نشاط و تعادل هیجانی و تربیت اجتماعی این افراد نیز در نظر گرفته شده است. چرا که این پروسه بعنوان عاملی برای گردهم آوری هرچه بهتر سیستم های بدن برای بوجود آوردن حالت هموستئاز و افزایش کارایی مغز بعنوان عامل مهم برای اجرای دستورات مطمن تر و قابل فهم تر بخصوص در ساعت اول کلاس درس یاد می شود. در این زمینه تحقیقات زیادی صورت گرفته است که ورزش صبحگاهی و افزایش ساعت درس تربیت بدنی باعث پیشرفت تحصیلی میشود که از جمله این پژوهش ها می توان نتیجه تحقیق بلگرینی - - 2007را ذکر کرد که نشان داد بازی های پیش دبستانی باعث بهبود قرآت و ریاضی گردید. یافته های نریمانی و همکاران - 1385 - نیز نشان میدهد که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ورزشکار در رشتههای انفرادی بهتر از دو گروه غیر ورزشکار و ورزشکاران رشتههای گروهی است. همچنین حیدری منش - 1390 - در پایان نامه خود به این نتیجه رسید که افزایش ساعات درس تربیت بدنی تاثیر قابل توجهی در پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی بجای می گذارد. تحقیقات مارتین و آرچالمز - - 2007 بیانگر رابطه مستقیم سطح آمادگی جسمانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. در تحقیقات ماساچوست - 2005 - دریافتند که رابطه مستقیمی بین آمادگی جسمانی و پیشرفت تحصیلی است چرا که هرچه آمادگی جسمانی بیشتر باشد توان ابراز آمادگی روحی و روانی نیز میسرتر است. سرخوش - 1389 - در پایان نامه خود به تاثیر ورزش یوگا و تصویر سازی ذهنی در کودکان بر کاهش استرس و اضطراب امتحان را مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسید که تاثیر معناداری دارد.
روش اجرای تحقیق
گروه تجربی به مدت 6 هفته و در هفته 5روز ورزش صبحگاهی را در مدرسه و دو روز را طی همکاری دانش آموزان و والدین در خانه انجام شد که مدت آن 13 الی18 دقیقه ورزش صبحگاهی که شامل حرکات کششی و حرکات نرمشی با حداکثر ضربان قلب 110 ضربه در دقیقه و در ادامه سرد کردن را انجام دادند. این در حالی است که گروه شاهد در هیچ گونه برنامه ورزش صبحگاهی شرکت نداشته. و از دو گروه قبل از انجام مرحله عملی پژوهش پیش آزمون گرفته شد که باعث مشخص شدن وضعیت دانش آموزان در دروس ریاضی و کار و
