بخشی از مقاله
نهج البلاغه از منظر انديشمندان
انتخاب اين نام (نهج البلاغه) براي اين كتاب به خاطر آن است كه انسان تصور مي كند برتر از كلام مخلوق و پايين تر از كلام خالق متعال است سخناني كه به مرحله اعجاز نزديك شده و ابداعات و ابتكاراتي در حقيقت و مجاز دارد.
سبط بن جوزي (از خطبا و مورخان و مفسران معروف اهل سنت):
خداوند امتيازات حلاوت و ملاحت و زيبايي و فصاحت را در وجود علي عليه السلام جمع كرده، كلمه اي از او ساقط نشده و حجت و برهاني از دست نرفته است، تمام سخن گويان را ناتوان ساخته و گوي سبقت را از همگان ربوده است. كلماتي كه نور نبوت بر آن تابيده و افكار و عقول را حيران ساخته است.
علامه محمد تقي جعفري:
هيچ گونه جاي ترديد نيست كه ما نمي توانيم شخصيت علي بن ابي طالب عليه السلام را مانند شخصیتهای یک بعدی تاریخ نشان بدهیم وکتابش (نهج البلاغه) راهم به عنوان کتابی که یک شخصیت یک بعدی ازخود به یادگار گذاشته است تلقی کنیم . ما با انسانی سروکار داریم که هدف اعلایی برای زندگی دارد ، زمامداری که عادل مطلق است ، دارای معرفتی درحد اعلی درباره انسان وجهان ، وابستگی به مبادی عالی هستی ، وابستگی مستقیم به خدا ودهها امتیازات از این قبیل که درعلی بن ابی طالب (عليه السلام) به اتفاق تمام تواریخ ثبت شده است ، قابل توضيح وتفسير با مفاهیم وارزش های معمولی نمی باشد . زیرا برای آن جامعه ویا افرادی که زندگی جز تورم خود طبیعی ، چیزدیگری نیست ، عناصر شخصیت وامتیارات علی (عليه السلام) وکتابش {نهج البلاغه }، خیالاتی بیش نیست . همچنین ازدیدگاه مکتب هایی که برای بشریت آغاز وانجامی جز همین خاک تیره وتکاپویی جز برای گسترش خود طبیعی سراغ ندارند ، علی ونهج البلاغه اش هرگز قابل شناخت وهضم نخواهد بود.
منبع
سيد حميد مطهري/نشريه غدير/ شماره17
