بخشی از مقاله
خلاصه
هدف این پژوهش بررسی تاثیر چهار هفته تمرینات ویبریشن کل بدن بر تعادل، سرعت راه رفتن و آمادگی عملکردی زنان سالمند بود.
روش: 20 زن سالمند دواطلبانه در مطالعه شرکت کردند و به صورت تصادفی و برابر در گروه تمرین ویبریشن - سن 2/664/7 سال، قد 3/8 159/6 سانتیمتر، وزن 64/5 4/1 کیلوگرم - و کنترل - سن 65/1 2/8 سال، قد 159/9 4/6
سانتیمتر، وزن 6/1 65/4 کیلوگرم - جای گرفتند. برای سنجش تعادل ایستا اژ آزمون ایستادن بر روی یک پا و برای
اندازه گیری سرعت راه رفتن از آزمون سرعت راه رفتن طی مسافت 10 متر استفاده شد آمادگی عملکردی توسط آزمون های خم کردن آرنج با وزنه در طول 30 ثانیه، نشستن و برخاستن از روی صندلی در طول 30 ثانیه، رساندن دستها از پشت، نشستن روی صندلی و رساندن دست ها، آزمون دو دقیقه ای پله و آزمون بلند شدن و رفتن استفاده شد. اندازه گیری نمونه ها قبل و بعد از چهار هفته تمرینات ویبریشن کل بدن به عمل آمد. تجزیه و تحلیل آماری بوسیله آزمون های تی وابسته و مستقل در سطح معناداری ≤0/05 انجام شد.
نتایج: تعادل ایستا، سرعت راه رفتن و آمادگی عملکردی - استقامت عضلانی، انعطاف پذیری، استقامت قلبی و عروقی و تعادل پویا - زنان سالمند گروه ویبریشن در مقایسه با گروه ویبریشن بهبود معناداری نشان داد - . - P<0/05
نتیجه گیری: از یافته ها اینگونه می توان نتیجه گرفت که تعادل، سرعت راه رفتن و آمادگی عملکردی زنان سالمند بدنبال تمرینات کوتاه مدت ویبریشن بهیود می یابد. بنابراین می توان از تمرین ویبریشن کل بدن برای افزایش این قابلیت ها در سالمندان استفاده نمود.
مقدمه
سالمندی منجر به فرسایش پیش رونده بخش های مختلف بدن و از دست دادن آمادگی جسمانی و به تبع آن کم تحرکی می شود و ضایعات چشمگیری در بافت های گوناگون بدن به همراه دارد و این کاهش به ویژه پس از 60 سالگی شدت می گیرد] وحدانی 2005؛ لوجودیس2008 *؛ هلستروم .[2004 این دوران با کاهش ظرفیت های فیزیولوژیکی و عملکرد حرکتی همراه است. افت عملکرد می تواند نتیجه تحلیل سیستم های عصبی-عضلانی، عوامل روانی، شرایط محیطی، سبک زندگی و سایر عوامل باشد. کاهش قدرت و توان عضلانی، بر اندام های پایین تنه، تعادل، کنترل قامت و توانایی راه رفتن اثر منفی گذاشته و با افزایش سن، آنها به صورت پیشرونده ای دچار اختلال می شوند
بی تحرکی در میان سالمندان شایع است و افزایش قابل ملاحظه ای در بین افراد 65 سال به بالا دارد]پترسون و واربرتون 2010 ؛ پنهالو 2006؛ سیف .[1387 پرداختن به فعالیت بدنی اثرات مفیدی بر بهبود وضعیت سلامت جسمی و روانی سالمندان دارد - فریتس. - 2007 ** تمرینات ورزشی سبب پیشگیری از افت آمادگی جسمانی سالمندان شده و می تواند بخشی از این روند را جبران نماید. آمادگی جسمانی به توسعه ظرفیت های مورد نیاز برای حفظ و بهبود عملکرد حسی وحرکتی کمک می کند]پاشایی1385 ؛ سیف .[1387 سالمندان می توانند برای بهبود عملکرد خود از انواع تمرینات جسمانی استفاده نمایند
اخیرا تمرینات ویبریشن کل بدن مورد علاقه بسیاری از افراد واقع شده است]کزی 2013؛ بیسونته و همکاران .[2010 به دلیل اینکه این تمرینات نیاز به تحرک و جابه جایی زیادی ندارد، طرفدارن زیادی را حتی در بین سالمندان و بیماران پیدا کرده است
تحقیقات نشان داده اند که تمرینات ویبریشن با توجه به مزیت های از قبیل مکانیزم عمل خودکار، جابجایی کمتر، میزان کمتر افزایش ضربان قلب، فشار خون و اکسیژن مصرفی، ایمنی بالا گزینه ی مناسبی برای سالمندان بواسطه محدودیت های حسی و حرکتی آنها می باشد . پژوهش های انجام شده در زمینه تمرینات ویبریشن بسیار زیاد است که گاها از اثرات مثبت آن بر آمادگی و عملکرد حمایت می کنند و بعضا نیز آن را رد می کنند
علاوه بر نتایج ضد و نقیض، در هر مطالعه پروتکلهای تمرینی متفاوتی با شدت، حجم و مدت زمان گوناگونی به کار گرفته شده و فاکتورهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است]رحیمی .[1390 بنابراین نتیجه روشن مبنی بر استفاده از این دستگاه با پروتکل تمرینی، شدت و حجم معین خیلی دشوار است و به مطالعات بیشتری نیاز دارد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات 4 هفته تمرینات ویبریشن کل بدن بر تعادل، سرعت راه رفتن و آمادگی عملکردی زنان سالمند بود.
روش شناسی
تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه مداخله تمرینی و یک گروه کنترل
بود.
.جامعه آماری این پژوهش را زنان سالمند 75-60 سال شهر تهران تشکیل دادند. نمونه آماری به تعداد 20 نفر به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شد. آزمودنی ها پس از معرفی برنامه و شرایط شرکت و تکمیل پرسشنامه سلامت عمومی و رضایت نامه در پژوهش شرکت داده شدند. آزمودنی ها شامل افراد غیر ورزشکار و سالم بودند به این معنی که در انجام کارهای روزانه خود احتیاجی به کمک دیگران نداشتند. آزمودنی ها به طور تصادفی و برابر به به گروه ویبریشن و کنترل تقسیم شدند - جدول . - 1
جدول .1 ویژگی های جسمانی و فیزیولوژیکی آزمودنی ها در گروه کنترل و ویبریشن - میانگین و انحراف معیار -
پیش از آغاز پروتکل تمرینی در جلسه پیش-آزمون، و دو روز پس از انجام پروتکل تمرینی در جلسه پس-آزمون، متغیرهای وابسته مورد سنجش قرار گرفتند برای سنجش تعادل ایستا اژ آزمون ایستادن بر روی یک پا]رحیمی و همکاران [1390 و برای اندازه گیری سرعت راه رفتن از آزمون سرعت راه رفتن طی مسافت 10 متر استفاده شد]صادقی و همکاران.[1391 آمادگی عملکردی توسط آزمون های خم کردن آرنج با وزنه در طول 30 ثانیه، نشستن و برخاستن از روی صندلی در طول 30 ثانیه، رساندن دستها از پشت، نشستن روی صندلی و رساندن دست ها، آزمون دو دقیقه پله و بلند شدن و رفتن اندازه گیری شد
پروتکل تمرینی پروتکل تمرینی به مدت یک ماه، سه روز در هفته بود. 5 وضعیت بدنی ایستا و یک وضعیت پویا بود برای قرارگیری بر روی دستگاه تعیین شد]رحیمی و همکاران .[1390 گروه ویبریشن به اجرای این پروتکل پرداختند - جدول. - 2 آزمودنی تمرینات را در شش حالت ایستاده با زانوهای نیمه قفل، اسکات 120 درجه، قرار گرفتن بر روی کف دستها با آرنج صاف، اسکات 90 ×درجه روی پای راست، اسکات 90 درجه روی پای چپ و بالا و پایین رفتن با حرکات آهسته انجام دادند.
جدول .2 پروتکل تمرینات ویبریشن
آنالیز آماری برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. از آزمون های آماری تی وابسته برای نشان دادن تفاوت درون گروهی - پیش آزمون و پس آزمون - و تی مستقل برای تفاوت بین گروهی - گروه ویبریشن و کنترل -
