بخشی از مقاله
چکیده
مدیریت و راهکارهای آن و تربیت مدیران لایق از اهم مبانی فکری دینی محسوب می شود . آنچه امروز در مرزبندی تمدنها و تشخیص تفاوت و تنازع میان آنها بیش از پیش جلوه می کند وجود و گرایش در نوع نگرش ایدئولوژی در مکاتب مدیریتی است. گرایش اول تنظیم مادی جهان و تلاش برای دستیابی به منابع قدرت مادی بوده و گرایش دوم پی ریزی تمدنی بر لایه اصالت تقرب به خداوند متعال می باشد و دراین تقابل مدیریت اسلامی با توجه به نگرش انسان محوری نقش اساسی و حیاتی خود را در دنیای پیچیده و پرتلاطم امروز ایفا، می نماید، که متکی بر جهان بینی و توجه به معارف و ارزشهای الهی می باشد.
این هنر در سایه هوش اخلاقی و سبک زندگی اسلامی می تواند درخشش پیدا کند. چرا که سبک زندگی معنایی است که از به هم تنیدگی و پیوند ونظام وارگی و شبکه ای بودن عوامل متعددی که در شیوه های زندگی یا اقلیم های زیستن انسان تأثیر می گذارند به وجود آمده است.صاحب نظران دینی عقیده دارند که در آستانه قرن بیست و یکم چالش همیشگی مدیران تکنولوژی نیست ، بلکه هنر مدیریت انسانی است در عین حال مشاهده می کنیم که جامعه ایرانی علی رغم مقاومتهای آگاهانه روحانیت اصیل و مردم دین مدار با بسیاری از سنن خویش و امور هویتی و اشکال و قالبهای سبک زندگی دینی اش وداع کرد و عرصه را برای غرب زدگی فراهم نمود که منجر به تعریف جدیدی از هویت، زندگی، عالم، علم و دین و دینداری گشت. به دنبال این مسئله، امروزه سازمانها به طور فزاینده ای خود را در گیر مساله ای می بینند که آنرا معمای اخلاقی می نامند یعنی اوضاع و شرایطی که باید یک بار دیگر کارهای خلاف و کارهای درست را تعریف کند زیرا مرز بین کارهای درست و خلاف بیش از پیش از بین رفته است.
مقدمه
اخلاق یکی از مسائل اساسی همه جوامع بشری است، جامعه ما نیازمند آن است تا ویژگی های اخلاق حرفه ای مانند دلبستگی به کار، روحیه مشارکت و اعتماد، ایجاد تعامل با یکدیگر و.... تعریف، و برای تحقق آن فرهنگ سازی شود اخلاق زیر بنای اساسی جامعه مدنی و سنگ زیرین تمدن های بشری را تشکیل می دهد و بعاًط این امر شامل حرفه های مختلف می گردد و در واقع در روند و تکوین و استمرار مشاغل، نقش مهم و اساسی داشته است..سبک زندگی یکی از مفاهیمی است که در نیمه دوم قرن بیستم مورد توجه جدی جامعه شناسان قرار گرفت. با طرح مباحث مربوط به مدرنیته، هویت، مصرف و انگیزه های مصرف کنندگان از سوی جامعه شناسان بستر مناسبی جهت رشد مطالعات و تحقیقات تجربی در این زمینه فراهم شد. این گسترش با محوریت نظریات و آرای جامعه شناسانی همچون ماکس وبر 1، گیدنز 2، وبلن3، بوردیو4، پیترسون 5 و... انجام گرفت.
بررسی پیشینه های تجربی در زمینه سبک زندگی در ایران نشان می دهد که سابقه پژوهش دراین زمینه به کمتر از بیست سال می رسد البته از سال 1380 تاکنون توجه محققان به سوی این موضوع بیشتر شده است. به گفته فاضلی - - 1382 گستردگی ابعاد و پیچیدگی موضوع موجب شده است که مرزهای محدود کننده این موضوع لغزنده و مبهم باشد و لذا برداشتهای متفاوتی از این موضوع وقلمرو آن به وجود آید که در بررسیها قابل مشاهده است. روش پژوهش حاضر از نوع تحلیل اسنادی بوده که با بررسی آیات قرآن، سنت و دلایل عقلی و فلسفی به بررسی و تجزیه وتحلیل سبک اسلامی با سبک غربی پرداخته است. جامعه متنی این تحقیق شامل کلیه منابع دست اول، قرآن، سنت و منابع دست دوم شامل کتب، مقالات و تحقیقات مرتبط می باشد.
مروری بر ادبیات و پیشینه موضوع
مفهوم سبک زندگی اولین بار در سال 1929 توسط آلفرد آدلر6، روانشناس اجتماعی، مطرح شد. وپس از یک دوره افول، مجدداً از سال 1961 مورد اقبال اندیشمندان به خصوص جامعه شناسان قرار گرفت. درادبیات جامعه شناسی از مفهوم سبک زندگی دو برداشت ومفهوم سازی وجود دارد، یکی مربوط به دهه 1920، که سبک زندگی معرف ثروت و موقعیت اجتماعی افراد و غالباً به عنوان شاخص تعیین طبقه اجتماعی به کار رفته است - دی سیک 1379؛ راین - 1372 و دوم به عنوان شکل اجتماعی نوینی که تنها در متن تغییرات مدرنیته و رشد فرهنگ مصرف گرایی معنا می یابد - گیدنز 1991؛ بوردیو 1984؛ فدرستون1987 7 و1991؛ لش و یوری - 1987 8 و در این معنا سبک زندگی راهی است برای تعریف ارزشها و نگرشها و رفتارهای افراد که اهمیت آن برای تحلیلهای اجتماعی روزبه روزافزایش می یابد - اباذری، . - 1381 جنسن - 2007 - 9
معتقد است که بیشتر اوقات این مفهوم بدون آنکه به طور دقیق معنای روش زندگی را بدهد، مورد استفاده قرار می گیرد و در ادبیات این واژه، به روشهای مختلف تعریف شده و اینکه در چهار سطح جهانی، ملی، منطقه ای و فردی قابل اندازه گیری است. فرهنگ علوم اجتماعی سبک زندگی را به نوع زندگی یا نوع معیشت ترجمه کرده که منظور چگونگی جریان حیات و شیوه زندگی انسآنها به صورت فردی و گروهی است و چگونگی استفاده از درآمد، طول زمان کار، شیوه لباس پوشیدن، تغذیه، نحوه آرایش، محل سکونت، رفتارهای دینی و فرهنگی و... را شامل می شود - بیرو، . - 1380 گیدنز - 1382 -
سبک زندگی را مجموعه ای نسبتاً منسجم از همه رفتارها و فعالیتهای یک فرد معین در جریان زندگی روزمره خود می داند که مستلزم مجموعه ای از عادتها و جهت گیریهاست و بر همین اساس از نوعی وحدت برخوردار است. بوردیو سبک زندگی را نتیجه قابل رؤیتی از ابراز عادت می داند از نظر او همه چیزهایی که انسان را احاطه کرده است مثل مسکن، اسباب و اثاثیه، کتابها، سیگارها، عطرها، لباسها وغیره بخشی از سبک زندگی او می باشند - رایمر10، . - 1384 فیدرستون 1991 - به نقل از شهابی، - 1386 بدن، لباس، نحوه صحبت کردن، فعالیتهای فراغتی، ترجیحات خوراکی و نوشیدنی، خانه، اتومبیل، انتخاب مقصد گذران تعطیلات و نظایر
