بخشی از مقاله
چکیده
تب کیو یک بیماری قابل انتقال بین انسان و دام است که که در حیوانات، تحت عنوان کوکسیلوزیس شناخته میشود. این بیماری که با نامهای تب بالکان و تب کشتارگاه نیز شناخته میشود. تب کیو در زنان بادرار ممکن است سبب سقط جنین یا زایمان زودرس شود.
تب کیو در صورت عدم درمان میتواند منجر به التهاب ریه، هپاتیت، میوکاردیت و در نهایت مرگ شود. از آنجا که زنان باردار مبتلا به تب Q حاد را در معرض خطر بالایی ابتلا به تب Q مزمن یا عود عفونت فعال در طول حاملگی های بعدی می شوند، بیماران باید پس از زایمان و در طول حاملگی های بعدی جهت جلوگیری به حالت مزمن تحت نظارت و درمان باشند.
زنان بارداری که تب Q حاد در آنها در دوران بارداری تشخیص داده شده است درمان با تری متوپریم یا سولفامتوکسازول در طول بارداری می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عواقب نامطلوب برای جنین را کاهش دهد. نظارت سرولوژی بعد از عفونت حاد تب Q برای ارزیابی پیشرفت به عفونت مزمن توصیه می شود.
مقدمه
تب کیو یک بیماری قابل انتقال بین انسان و دام است که که در حیوانات، تحت عنوان کوکسیلوزیس شناخته میشود. این بیماری که با نامهای تب بالکان و تب کشتارگاه نیز شناخته میشود، درحیوانات معمولاً علائم بالینی مشخصی ایجاد نمیکند ولی در انسان میتواند یک بیماری حاد عفونی ایجاد نماید که عمدتاً بطور ناگهانی شروع شده و با نشانههایی مشابه آنفلوانزا شامل تب شدید، سردرد، دردهای عضلانی، لرز، تعرق و بیاشتهایی ادامه مییابد و در صورت عدم درمان میتواند منجر به التهاب ریه، هپاتیت، میوکاردیت و در نهایت مرگ شود. همچنین تب کیو در زنان بادرار ممکن است سبب سقط جنین یا زایمان زودرس شود .
تب کیوی مزمن و حاد در زنان باردار
زنان بارداری که تب Q حاد در آنها در دوران بارداری تشخیص داده شده است درمان با تری متوپریم یا سولفامتوکسازول در طول دوره بارداری به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عواقب نامطلوب برای جنین را کاهش می دهد . - 2 - حدود 81 درصد زنان باردار آلوده درمان نشده ممکن است عوارض جانبی بارداری را داشته باشند . - 2 - اگر چه حدود 40 درصد از زنان باردار که درمان طولانی مدت تری متوپریم یا سولفامتوکسازول را دریافت می کنند ممکن است هنوز هم عوارض جانبی تجربه کنند، عوارض احتمالا محدود به عدم رشد فکری داخل رحمی و زایمان زودرس به جای مرده زایی و یا سقط جنین شود
درمان بلند مدت با تری متوپریم یا سولفامتوکسازول در دوران بارداری خطر تبدیل تب Q مزمن را در مادر کاهش می دهد و مانع عوارض جانبی بارداری در حاملگی های بعدی می شود . - 2 - داکسی سایکلین به دلیل نگرانی در مورد اثرات تتراسایکلین در ساختار استخوان و دنتیشای1 رشد جنین به عنوان داروی دسته D طبقه بندی شده است
یک جایگزین موثر در درمان زنان بارداری که به تب Q حاد مبتلا هستند، استفاده می شود، اگر چه این دارو در دسته دارو های گروه c طبقه بندی شده است. استفاده از تری متوپریم یا سولفامتوکسازول در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا به ناهنجاریهای مادرزادی - شامل دستگاه ادراری و اختلالات قلبی عروقی - را به دلیل عوارض آنتی فولات افزایش دهد - 3 - و استفاده ی کنترل شده از اسید فولیک توصیه می شود .
تحقیق جهت بررسی پتانسیل خطر مرگ تری متوپریم یا سولفامتوکسازول در دوران بارداری بی نتیجه مانده است . - 4 - از از آنجا که زنان باردار مبتلا به تب Q حاد را در معرض خطر بالایی ابتلا به تب Q مزمن یا عود عفونت فعال در طول حاملگی های بعدی می شوند، بیماران باید پس از زایمان و در طول حاملگی های بعدی جهت جلوگیری به حالت مزمن تحت نظارت باشند.
اندوکاردیت تب Q در یک زن باردار اگر چه نادر است وجود آن یک معضل بالینی مشکل ساز است زیرا عوارض درمان انتخابی - داکسی سایکلین و هیدروکسی کلروکین - در دوران بارداری مشخص نشده است. مسئولین مراقبت های بهداشتی که به درمان مزمن اندوکاردیت تب Q در دوران بارداری می پردازند باید با یک متخصص بیماری های عفونی مشورت کنند.
زنانی که تب Q حاد آنها در دوران بارداری درمان شده باید به طور مشابه با دیگر بیماران در معرض خطر بالا برای پیشرفت به بیماری مزمن - به عنوان مثال، نظارت سرولوژیکی در 3، 6، 12، 18، و 24 ماه پس از زایمان - تحت نظارت باشند. زنان باید از خطرات بالقوه برای جنین آگاه باشند و در صورت باردار شدن تحت نظارت و یا درمان باشند. در یک مطالعه، هفت زن جهت درمان تب Q مزمن با داکسی سایکلین و هیدروکسی کلروکین درمان شدند و حاملگی های بعدی در آنها برای حداقل1 سال سالم و بدون سقط مکرر بود.
تست سرولوژیک تب Q را باید برای زنانی که قبلا در دوره حاملگی درمان شده و دوباره در این 2 سال باردار شدن از سر گرفته شود. از سرگیری طولانی مدت تری متوپریم یا سولفامتوکسازول مربوط به زمانی است که تیتر IgG چهار برابر شو که نشان دهنده ی عود عفونت می باشد، حتی اگر نشانه های دیگر و یا جایگاه قطعی عفونت مشخص نیست. در این زنان فرض می شود که جایگاه عفونت دستگاه تناسلی است و تنها علامت بالینی که ممکن است رویداد بارداری را در بارداری های بعدی به خطر بیندازد
تب کیو مزمن و حاد در کودکان
داکسی سایکلین داروی انتخابی برای درمان تب Q حاد در کودکان است و برای بیماران بزرگتر از 8 سال و برای عفونت های شدید در کودکان در هر سنی توصیه می شود. دوز داکسی سایکلین کودکان برای درمان تب Q حاد 2,2 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز به مدت 2 هفته - حداکثر 100 میلی گرم در هر دوز - می باشد. مزیت بالینی استفاده از داکسی سایکلین برای درمان تب Q در کودکان بیشتر از 8 سال که با معیارهای در نظر گرفته شده برای پر خطر بودن بیشتر از خطر رنگ گرفتن دندان است.
کودکان کمتر از 8 سال که در معرض خطر بالا در نظر گرفته می شوند، باید 2 هفته درمان کامل با داکسی سایکلین دریافت کنند که شامل کودکانی که در بیمارستان بستریند یا بیماری شدید دارند و یا، کودکان دچار آسیب دریچه ی قلب ، کودکانی که دچار نقص ایمنی هستند، و یا کودکانی که تب Q با تاخیرتشخیص داده شده تب را بیشتر از 2 هفته بدون رفع علائم تجربه کرده اند. اگر چه دوره های کوتاه مدت - کمتر از 5 روز - مصرف داکسی سایکلین برای درمان عفونت های ریکتزیایی مانند تب کوه های راکی منقوط منجر به رنگ شدن دندان در کودکان نمی شود ولی اثرات طولانی مدت 2 هفته مصرف داکسی سیکلین روی دندان کودکان کمتر از 8 سال به خوبی مطالعه نشده است
از آنجا که تب Q حاد اغلب یک بیماری خفیف یا خود محدود شونده با خطر پایین برای مرگ است، مسئولین مراقبت های بهداشتی باید از دانش بالینی خود برای تعیین اینکه آیا یک دوره 2 هفته ای درمان با داکسی سایکلین برای درمان تب Q در کودکان کمتر8 سال با عارضه ی خفیف یا بدون عارضه لازم است، استفاده کنند. برای این بیماران، مسئولین مراقبت های بهداشتی ممکن است یک دوره 5 روزه داکسی سایکلین، که سبب رنگ شدن دندان نمی شود، در نظر بگیرند.
