بخشی از مقاله
چکیده
چشم اندازهای فرهنگی و اجتماعی عاملی تعیین کننده در شکلگیری روابط اجتماعی، سلامت روانشناختی و رضایت زناشویی در بین زوج ها است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش صمیمیت اجتماعی در رضایت از زندگی در بین دانشجویان متأهل با تأکید بر چشمانداز فرهنگی و اجتماعی بوده است.
روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری پژوهش شامل دانشجویان متأهل است که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 223 نفر 137 - نفر زن و 86 نفر مرد - انتخاب شدند و پرسش نامه های پژوهش را کامل نمودند. برای جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه رضایت زندگی اینریج - 1989 - و صمیمت اجتماعی میلر - 1982 - استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید و دادهها در دو سطح توصیفی - میانگین و انحراف معیار - و استنباطی - آزمون t، ماتریس همبستگی و تحلیل رگرسیون - تحلیل شدند.
رابطه بین صمیمیت اجتماعی و رضایت از زندگی - و مولفه های آن - معنی دار بود. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که صمیمیت اجتماعی میتواند به صورت معنیداری رضایت از زندگی را در بین زوجها پیشبینی کند.
این مطالعه تأثیر صمیمیت اجتماعی را بر افزایش رضایت از زندگی در بین دانشجویان متأهل تأیید نمود. مقایسه نتایج این مطالعه با پژوهشهای مشابه دیگر، نشانگر همسویی با برخی از آنها بوده است.
مقدمه
موضوع خانواده، یکی از مهم ترین موضوعات مطرح در روان شناسی و مشاوره است. خانواده اساسی ترین گروه اجتماعی در جامعه محسوب می شود و به صورت ویژه ای از بستر اجتماعی و فرهنگی جامعه تأثیر میپذیرد. تأثیرگذاری فرهنگ بر روی مناسبت های زوج ها و شکل گیری باورها، ارزش ها و هنجارها در بین آنها نقش تعیین کننده ای را در روابط زوجین و شکل گیری مفاهیمی چون تعهد و انسجام زناشویی بازی میکند. فرهنگ همبستگی معنیداری با روابط بین اعضای خانواده دارد و هر چه افراد دارای نگرش ها و دیدگاه های مشابهتری باشند بیشتر احتمال دارد که روابط صمیمانه را تجربه کنند
یکی از متغیرهای مهم در چشمانداز فرهنگی اجتماعی، صمیمت اجتماعی2 است. در هر بستر فرهنگی روابط اجتماعی به گونه های متفاوتی تعریف می شود و صمیمیت به مفهوم درک، اعتماد و نزدیکی عمیق بین زوجین شکل می گیرد
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش صمیمت اجتماعی به عنوان یک متغیر مهم فرهنگی و اجتماعی بر روی رضایت از زندگی زناشویی است.
خانواده معمولا در بستر ازدواج شکل می گیرد. آن چه بیش از هر چیز در ازدواج مهم است سازگاری زناشویی و رضایت از زندگی است و رضایت از زندگی به میزان تأمین نیازها و آرزوهای همسران توسط یکدیگر بستگی دارد - پلگ5، . - 2008 شکلفورد6 و باس - 1999 - 7 معتقدند که رضایت از زندگی حالتی روان شناختی است که در نتیجه تعادل بین مکانیزمهای سرمایهگذاری و بهرهوری در یک ازدواج برای شخص خاص حاصل میشود.
رضایت از زندگی به عنوان احساس عینی، خشنودی و رضایت و لذت تجربه شده توسط زن و شوهر، به عنوان یکی از شاخص های سلامت روان و تداوم زندگی به حساب می آید، به طوری که کم شدن میزان رضایت از زندگی عوارضی نظیر اشکال در روابط اجتماعی، احساس تنهایی بیشتر، و در نهایت اختلاف شدید خانوادگی و پیدایش کودکان ناسازگار را به دنبال دارد
همسرانی که سطح بالاتری از رضایت از زندگی را دارا هستند بیشتر به زندگی متعهد بوده و سرمایه بیشتری را به رابطه با همسرشان اختصاص می دهند. هم چنین، رضایت از رابطه میتواند یک عامل پیشبینی کننده ماندگاری در روابط زناشویی، سلامت جسمانی و رضایتمندی از زندگی در همسران باشد
