بخشی از مقاله
چکیده
هدف این مقاله بررسی اثر فعالیت فزاینده ی درمانده ساز در دو فصل - زمستان و بهار - بر بروز عارضه برونکواسپاسم ناشی از ورزش نوجوانان تمرین کرده و تمرین نکرده می باشد
20. نوجوان پسر ورزشکار بالای 17 سال - گروه ورزشکار - و 20پسر نوجوان غیر ورزشکار با ویژگی مشابه بالای 17 سال - گروه غیر ورزشکار - در دو محیط و رطوبت نسبی و رطوبت نسبی پروتکل ورزشی فزاینده درمانده ساز را روی تردمیل اجرا کردند. مانور برای ارزیابی شاخص هایکه نشان دهنده برونکواسپاسم ناشی از ورزش هستند، قبل و پس از فعالیت هوازی در دقایق 1، 30، 60 دوره بازیافت اجرا شد.
نتایج نشان داد هر دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار در شاخص های در تمام دقایق پس از فعالیت نسبت به قبل از فعالیت کاهشی را نشان دادند. میانگین شیوع آسم در گروه ورزشکار و غیرورزشکار در فصل بهار به ترتیب درصد در شاخص 1/66 در شاخص PEFبود. در فصل زمستان نیز میانگین وقوع در شاخص FEV1 و PEF به ترتیب درصد برای گروه ورزشکار و 15درصدو 21/66درصد برای گروه غیر ورزشکار رخ داد
نتیجه گیری: افراد غیر ورزشکار نسبت به ورزشکار در تمام مراحل دچار عارضه برونکواسپاسم ناشی از ورزش کمتری شدند. بنابر این ورزش با شدت بالا سبب بروز برونکواسپاسم ناشی از ورزش کمتری در افراد غیرورزشکار نسبت به ورزشکار در فصل زمستان و بهار شد.
کلید واژه: برونکواسپاسم ناشی از ورزش، نوجوانان تمرین کرده و تمرین نکرده
مقدمه
ورزش با شدت بالا و طولانی مدت به دلیل تحریک پرتهویه ای این عارضه سبب انسداد راههای هوایی می شود بدون اینکه می تواند بر سیستم تنفسی تاثیر گذار باشد.پرتهویه ای در این اثرات مزمنی داشته باشد. در افراد غیر ورزشکار میزان شیوع آن گونه فعالیت ها سبب می شوندکه سلولهای عفونی تجمع پیدا بین 6تا19 درصد و بین گروه ورزشکاران بین 10تا 50 درصد کرده و منجر به رهایش میانجی هایی شود که برونکواسپاسم گزارش شده است .
ویژگی های این عارضه ناشی از ورزش را به دنبال دارد برونکواسپاسم ناشی سختی در ناحیه قفسه سینه ، خس خس کردن و تنگی نفس می از ورزش در واقع بیماری حادی می باشد که سبب ایجاد فشار باشد و تقریبا این عوارض 3 تا 10 دقیقه پس از شروع فعالیت مکانیکی روی دیواره برونشیالی و سرد شدن و خشک شدن ورزشی و پس از پایان فعالیت ورزشی - بسته به راههای هوایی می شود.نوع فعالیت شروع و تقریبا 4 تا 5 ساعت نیز ادامه دارد.
این عارضه از طریق کاهش 15 درصدی در شاخص FEV1 و 20درصدی در شاخص PEF یا FEF25-75% پس از فعالیت ورزش تشخیص داده می شود، .اگرچه در برخی منابع دیگر کاهش 10تا %20 در شاخص FEV1 و کاهش 15 تا 25 درصدی در شاخص PEF را لازمه تشخیص این عارضه ذکر کرده اند. نوع فعالیت ورزشی و شرایط محیطی - نوسانات دما و رطوبت محیط - از مهمترین عواملی هستند که در شیوع این عارضه وشدت بروز این عارضه تاثیرگذار هستند و مطالعات فراوانی نیز صورت گرفته که نشان می دهد این عوامل از موثرترین عوامل تاثیر گذار بر این عارضه می باشد.
مطالعات فراوانی به بررسی و مقایسه عارضه EIB بین گروههای متفاوت و سبک های زندگی متفاوت وجود دارد.یکی از روش های عینی که سبب بروز این عارضه می شود تست ورزشی است. میزان وقوع این عارضه در مطالعات مختلف به صورت های متفاوت تشخیص داده شده است و میزان تخمین آن متفاوت بوده است از آنجایی که میزان بروز این عارضه در گروههای مختلف متفاوت است هدف این تحقیق بررسی اثر دو دمای متفاوت با رطوبت نسبی تقریبا یکسان بر بروز عارضه برونکواسپاسم ناشی از ورزش در دو گروه تمرین کرده و تمرین نکرده نوجوان در شهرستان اهواز می باشد.
با توجه به اینکه تاکنون کمتر تحقیقی در کشور ایران یافت می شود که میزان شیوع این عارضه را پس از ففعالیت ورزشی هوازی درمانده ساز با شدت بالا را گزارش کرده باشد بنابر این نیت اصلی این مقاله فراهم آوردن درصدی از میزان شیوع این عارضه در گروه نوجوانان می باشد.
مواد و روشها
طی فراخوانی که از دبیرستانهای شهرستان اهواز به عمل آمد، 60نفر دانش آموز دبیرستانی به آزمایشگاه فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی شهرستان اهواز مراجعه کردند.افراد پرسشنامه مرتبط با سلامتی و ویژگیهای فردی و رضایت جهت شرکت در تحقیق را تکمیل کردند. سپس میزان حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق آزمون دوچرخه کارسنج - مونارک E839E ساخت کشور سوئد - آزمون استراند رایمینگ سنجیده شد.
با توجه به این که افراد جهت انتخاب شدن باید دارای میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی زیر 35 میلی لیتر و و دامنه سنی بالاتر از 17 سال و عدم داشتن بیماری تنفسی و قلبی می بودند، 20 نفر جهت شرکت در این تحقیق به عنوان گروه تمرین نکرده انتخاب شدند. اما جهت انتخاب گروه تمرین کرده ، از میان تنها هنرستان تربیت بدنی شهرستان اهواز 40نفر به آزمایشگاه مراجعه کردند.
