بخشی از مقاله
جغرافیاي گیاهی افریقا و آسیاي جنوب غربی؛ پر وندلبو 1971 - - ، برخی از الگوهاي انتشار در محدوده منطقه فلور ایرانیکا؛ آي. سی. هج و پ وندلبو - 1978 - ، الگوهاي انتشار و بوم زادي در ایران؛ فرایتاگ - 1986 - ، پیرامون انتشار، اقلیم و فلور کویرهاي شنی ایران و افغانستان و ژان کلودکلاین - 1991 - ، بوم زادي در کمربند آلپی البرز را بررسی نموده و گزارشات مربوط به نتایج آنها را منتشر نمودهاند.
اهداف
-1 شناسایی و معرفی تیپ هاي گیاهی شاخص در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی استان خراسان
-2 تعیین قلمرو گسترش رستنیها و جوامع گیاهی در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی
-3 شناخت پارامترهاي مختلف محیطی از جمله خاك، اقلیم، زمین شناسی و... در محدوده هر تیپ گیاهی
-4 تهیه و ارائه نقشه پوشش گیاهی
-1 مختصات جغرافیایی
استان خراسان با وسعتی معادل 296189 کیلو متر مربع در شمال شرق و شرق ایران و مدار جغرافیایی55 درجه و 18 دقیقه تا61 درجه و30 دقیقه طول شرقی و30 درجه و 13 دقیقه تا 38 درجه و 8 دقیقه عرض شمالی واقع است. از شمال و شمال شرق محدود است به کشور ترکمنستان، از شرق به کشور افغانستان، از جنوب شرق به استان سیستان و بلوچستان، از جنوب به استان کرمان، از غرب به استانهاي یزد، اصفهان و سمنان و از شمالغرب به استان گلستان. حد اکثر و حداقل ارتفاع از سطح دریا به ترتیب3211 و300 متر است که اولی در قله بینالود و دومی در شمال سرخس واقع است محدوده هاي بیابانی و نیمه بیابانی استان خراسان مساحتی معادل 23653950 هکتار دارند که حدود80 درصد مساحت کل استان را شامل می شود. اما در این بررسی نتایج مربوط به بیش از 77 درصد سطح این مناطق که پوشش گیاهی در آنها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است گزارش می گردد - نقشه شماره. - 1
-2 آب و هوا
آب و هواي استان متغیر و متنوع است و بطور کلی می توان آن را جزء منطقه خشک تا نیمه خشک به حساب آورد. دلیل اصلی تغییرات آب و هواي استان تداخل جبهه هاي مختلف آب و هوایی است که از غرب، شمالغرب و شمال شرق وارد استان می شود. بعلاوه وجود کوههاي مرتفع و مناطق کویري نیز در تغییر و تحولات آب و هوایی استان نقش مؤثر دارند. حداکثر و حداقل مطلق درجه حرارت هواي استان در ایستگاههاي هوا شناسی حلوان - طبس - و امامقلی به ترتیب 50 و32
درجه سانتیگراد گزارش شده است. متوسط درجه حرارت ماکزیمم گرمتریندر ماه سال بین 26/7 درجه سانتیگراد امامقلی تا 42/8 درجه سانتیگراد در دستگردان طبس در نوسان است. حداقل متوسط درجه حرارت مینیمم سردترین ماه سال-8/8 درجه سانتیگراد در تربتحیدریه و بالاترین آن در بشرویه و به میزان 2/2 درجه سانتیگراد است. به طور کلی درجه حرارت هواي استان از شمال غرب و شمال به سمت جنوب شرق و جنوب افزایش می یابد. ماههاي تیر و دي بترتیب گرمترین و سردترین ماههاي سال می باشند. میزان نزولات جوي همانند درجه حرارت هوا در نقاط مختلف استان متفاوت است و مقدار آن در شمال غرب و شمال که رشته کوههاي مرتفع واقع شده است بیش از جنوب استان می باشد. بطوریکه حداکثر بارندگی در شمال غربی استان که ایستگاه مستقر در آن ناحیه در تنگه گل در جنگل گلستان به میزان 900-1000
میلیمتر و حداقل بارندگی در دیهوك با 76/3 میلیمتر گزارش شده است. متوسط نزولات جوي در سطح استان بر اساس آ مارهاي بدست آمده از ایستگاههاي هواشناسی استان، بین200180 میلیمتر است و بیش از %50 نزولات درسه ماه اسفند، فروردین و اردیبهشت نازل میشود. به طور کلی در سطح استان، میزان نزولات جوي بر خلاف درجه حرارت هوا، از شمال و شمال غرب به سمت جنوب و جنوب شرق کاهش می یابد. میزان تبخیر و تعرق نیز درتبعیت از تغیرات درجه حرارت هوا، در شمال استان کم ولی در جنوب استان زیاد است. حداکثر وحداقل مقدار توان ظرفیت تبخیر در ایستگاه هواشناسی حلوان - طبس - و امام قلی بترتیب رقم 4075 و913 میلیمتر را نشان می دهد.
بر اساس روش طبقه بندي اقلیمی دومارتن گسترش یافته 7 اشکوب اقلیمی - فراخشک، خشک بیابانی، نیمه خشک، نیمه مرطوب، مرطوب، خیلی مرطوب و مدیترانهاي - و 3 زیر اشکوبعموماً - سرد و فراسرد بعضاًو معتدل - در استان وجود دارد که در مجموع 15 طبقه اقلیمی مختلف در استان خراسان شناسایی و معرفی شده است. از این میان تعداد 7 اقلیم آن شامل محدوده هاي بیابانی و نیمه بیابانی میشوند.
