بخشی از مقاله
چکیده :
بدون تردید هر کشوری که سرمایه بیشتری برای تربیت و آماده سازی نیروی انسانی صرف کند از رشداقتصادی و اجتماعی و فرهنگی بالا تری برخوردار خواهد بود. نیروی انسانی، سرمایه واقعی هر جامعه محسوب می شود. توسعه یک امر یک بعدی و تک ساختی نیست بلکه به همه زوایا و شئون زندگی انسانها مربوط می شود. محورهای اساسی توسعه: -1 تربیت نیروی انسانی -2 منابع طبیعی. تربیت نیروی انسانی: توسعه را باید از آموزش و تربیت نیروی انسانی شروع کنیم این بخش کلیدی ترین و مفید ترین و پر بازده ترین بخش های اقتصادی و اجتماعی است و سایر بخش ها به تبع آن رشد و حرکت خواهد کرد.منابعطبیعی در رابطه با انسان و برای انسان است و تجهیز و بهره برداری از منابع طبیعی جز در سایه وجود انسان، نیروی انسانی با کفایت امکان پذیر نیست. پس منابع طبیعی هم متأثر از انسان است و هم برای انسان و بایدحفظ شود و از آن در خدمت انسان بهره برداری شود.
توسعه و اقتصاد آموزش و پرورش :اقتصاد آموزش و پرورش دانشی است که عمدتاً از سی سال پیش در جهان گسترش یافته است و دستاوردهای علم اقتصاد رادر خدمت وصول به اهداف تعلیم و تربیت قرار می دهد. به نظر می رسد جهت رشد و توسعه در اقتصاد آموزش و پرورش نقش آموزش و پرورش بسیار مهم می باشد. ترقی هر کشور قبل از هر چیز به پیشرفتمردم آن بستگی دارد تا زمانی که استعدادهای معنوی و انسانی مردم توسعه نیابد پیشرفت مادی، اقتصادی،سیاسی و فرهنگی میسر نخواهد شد.رشد آ – پ مستلزم یک محیط خاص و بهبود وضع مالی و اقتصادی کشور است. -این رشد به دنبال توسعه مرکزی شهری پیش می آید. -توسعه شبکه های ارتباطات و حمل و نقل موجب آن می شود.- بروز فرصت های جدید شغلی و بالاخره ضرورت و دستیابی به چیزهایی که وابسته به آ – پ رسمی است باعث آن میشود.
اقتصاد آموزش و پرورش حائز اهمیت است چرا که از یک سو آ – پ توانایی های متعدد را به نیروی کار انتقال می دهد و موجب افزایش قدرت تولید و بازدهی کار می شود. خانواده ها و دولت ها تمایل زیادی به سرمایه گذاری در این بخش از خودشان می دهند چرا که آ – پ نیروی انسانی را ارتقاء می دهد و درشکوفا ساختن استعدادها نقش موثری دارد و نیروی کار را برای استفاده بهتر از تکنولوژی بهتر آماده می سازد. بنابراین می توان گفت توسعه و اقتصاد آموزش و پروش یک فرآیند دو طرفه است از یک طرف نظام هایآموزشی با منعکس کردن ساخت های اقتصادی و اجتماعی جوامعی که در آن عمل می کنند آن ساخت هایاقتصادی و اجتماعی را دوام می بخشند و تقویت می کنند و از طرف دیگر اصلاحات آموزشی چه از داخل و چه از خارج که انجام می گیرد نیروی بالقوه زیادی را در بر انگیختن اصلاحات متناظر اقتصادی و اجتماعی کشور دارا است.
کلمات کلیدی: نیروی انسانی، اقتصاد ، آموزش و پرورش
مقدمه
در جهان امروز ارزش و اعتبار نیروی انسانی کارآمد، بر کسی پوشیده نیست. بدون تردید هر کشوری که سرمایه بیشتری برای تربیت و آماده سازی نیروی انسانی صرف کند از رشد اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی بالا تری برخوردار خواهد بود. نیروی انسانی، سرمایه واقعی هر جامعه محسوب می شود.
آ – پ: مفهوم عام آن مسئولیت این وظیفه را بر عهده دارد. آ – پ پر جامعه به مثابه نفر و قلب آن جامعه است.
توسعه
توسعه یک مفهوم گسترده، عمیق و زنده است. توسعه به رشد و تحول عمیق و پایداری و بنیادین جامعه و بافتها و مناسبات وبینش و منش انسانی و الهی انسانها و جوامع مربوط می شود.توسعه یک امر یک بعدی و تک ساختی نیست بلکه به همه زوایا و شئون زندگی انسانها مربوط می شود. توسعه با استعداد های انسانی و عوامل مادی و طبیعی و به فعلیت رساندن ظرفیت ها و منابع با بهره برداری بهینه و مطلوب و استفاده از شرایط مثبت و موثر داخلی در هر منطقه و کشور و سرزمینی پیوند ناگسستنی دارد.
محورهای اساسی توسعه
-1 تربیت نیروی انسانی -2 منابع طبیعی .تربیت نیروی انسانی: توسعه را باید از آموزش و تربیت نیروی انسانی شروع کنیماین بخش کلیدی ترین و مفید ترین و پر بازده ترین بخش های اقتصادی و اجتماعی است و سایر بخش ها به تبع آن رشد و حرکت خواهد کرد. این نیروی انسانی که عامل تحول و حرکت سایر بخش ها است و حیات آن موجب حیات منابع طبیعی وصنعتی خواهد شد.توسعه یک مقوله انسانی توسعه سایر بخش ها نیز به دست انسان و برای انسان تحقق پیدا کرد. آموزش عمومی و همگانی، آموزش عالی و تخصصی و تربیت نیروهای ماهر و نیمه ماهر، تکنولوژی،پژوهش و تحقیقات مدیریت و سازماندهی اجرایی، آموزش و تربیت نیروی کار ساده به نیروی کار ماهر.منابع طبیعی در رابطه با انسان و برای انسان است و تجهیز و بهره برداری از منابع طبیعی جز در سایه وجود انسان، نیروی انسانی با کفایت امکان پذیر نیست. پس منابع طبیعی هم متأثر از انسان است و هم برای انسان و باید حفظ شود و از آن در خدمت انسان بهره برداری شود.
