بخشی از مقاله
چکیده
این پژوهش بر پایه دو مبحث خودبینی که شخصیت بزهکار و عدم داشتن عزت نفس که حاکی از شخصیت بزهدیده است تقسیم و عمده ترین هدف پژوهش بررسی رفتارهایست، که مقنن به صاحبان آن رفتارها بزهکار یا بزهدیده میگوید اختلال منشها دارای یک الگوی رفتارینسبتاً پایداری هستند، از مهمترین خصوصیات آن میتوان به تجاوز مداوم به حقوق دیگران اشاره کرد که خود دارای دو نوع اختلال نمایشی و خودشیفته میباشد. اختلالات شخصیتی هنگامی برچسبشان به فرد زده میشود که رفتاری ضداجتماعی و حاکی از کجروی از او نمایش داده شود، دچارآمدگان به آشفتگی شخصیت خود شیفته، با احساس ژرف اهمیت شخصی، احساسهای خودبزرگ بینی و به گونهای کم مانند بودن نمایانند و در خور بازشناسیاند.
نوروزها بیماری عصبی هستند که موجب بروز اختلال در اعمال روانی میگردد که فرد بر کیفیت حالات روانی خود واقف و معمولا دارای رفتارهای طبیعی می باشند علتهای نوروزهای بزرگسالی، زمینه آمادگیهای جسمی، علتهای کاملا جسمی، تعارض های درونی، اختلالهای دوران کودکی میباشد در پایان با توجه به اینکه بیماری های روانی و علل پیدایش آنها را شناسایی نمودیم، میزان تاثیر این بیماریها را بر روی جرم را هم در نظر گرفته و به آن پی بردیم که خودبینی، یکی از امراض روحی شناخته شده در علوم مختلف میباشد و زمینه های انحراف و کجروی را پدید میآورد که کج رفتاری به عنوان یک اخلاق پایدار شخصیت را تحت تأثیر قرار داده و باعث بروز رفتارهای بزهکارانه در روابط اجتماعی میشود.
سوالات پژوهش
-1 تاثیر خودناپسندی بر روی بزهدیده شدن افراد جامعه چگونه است؟
-2 بررسی خودبینی بزهکاران و تاثیرات آن بر آحاد مردم؟
-3 میزان ارتباط مضیق بیمارهای روانی بر زمینه سازی ایجاد جرم؟ -4 قلمرو رفتارهای بزهکار و بزهدیده؟
-1 مقدمه
کل مقاله بر پایه دو قسمت خودبرتربینی، منیت، خودپسندی، انتظارهاینابجا و گاهاً بیجا، رفتارهایی برخلاف ذائقه هر انسان متعادل که شخصیت بزهکار و خود ناپسندی، احساس ترس و اضطراب، بدبینی، عدم داشتن عزت نفس و اعتماد به نفس، که حاکی از شخصیت بزهدیده است، پس میتوان گفت رابطه ای علل و معلولی بین خلق و خوی بزهکار و بزهدیده وجود دارد، و با این که هر کدام رفتاری غیر مناسب نسبت به فرهنگ و نظام جامعه مدنی دارند، ولی شخصیت مسببین جرائم، مکمل رفتار دیگری است.
ایجاد هرج و مرج در جامعه از یک حالت خطرناک سرچشمه میگیرد که مسبب ایجاد رفتار مجرمانه گردیده و این ناهنجاری ها در جامعه موجب رعب و وحشت میان آحاد مردم و بدبینی آنها نسبت به قوانین کیفری میباشد، قبل از اینکه خواستار مکافات و اجرای احکام کیفری باشیم باید علل ایجاد جرم و تفاوت بزهکار و بزهدیده را مشخص نماییم. موشکافی بزهکار و بزهدیده از دیدگاه روانشناسی و جرمشناسی هدفیست، که باید با بررسی رفتار و دلایل انجام اعمال هر کدام در هر علم مورد تفحص قرار بگیرد .
هدف
کل مقاله بر پایه دو قسمت خودبرتربینی، منیت، خودپسندی، انتظارهاینابجا و گاهاً بیجا، رفتارهایی برخلاف ذائقه هر انسان متعادل که شخصیت بزهکار و خود ناپسندی، احساس ترس و اضطراب، بدبینی، عدم داشتن عزت نفس و اعتماد به نفس، که حاکی از شخصیت بزهدیده است، پس میتوان گفت رابطه ای علل و معلولی بین خلق و خوی بزهکار و بزهدیده وجود دارد، و با این که هر کدام رفتاری غیر مناسب نسبت به فرهنگ و نظام جامعه مدنی دارند، ولی شخصیت مسببین جرائم، مکمل رفتار دیگری است .
ایجاد هرج و مرج در جامعه از یک حالت خطرناک سرچشمه میگیرد که مسبب ایجاد رفتار مجرمانه گردیده و این ناهنجاری ها در جامعه موجب رعب و وحشت میان آحاد مردم و بدبینی آنها نسبت به قوانین کیفری میباشد، قبل از اینکه خواستار مکافات و اجرای احکام کیفری باشیم باید علل ایجاد جرم و تفاوت بزهکار و بزهدیده را مشخص نماییم. موشکافی بزهکار و بزهدیده از دیدگاه روانشناسی و جرمشناسی هدفیست، که باید با بررسی رفتار و دلایل انجام اعمال هر کدام در هر علم مورد تفحص قرار بگیرد .
تعاریف اصطلاحات
دهخدا : خودبینی، انانیت،عُجب، خویشتن بینی . پندار، تکبر. غرور .
عمید: خودخواه: کسی که فقط خود را میخواهد و خود را برتر از دیگران میداند؛ خودپرست - عمید، اول، - 1389 عمید: خودپسند کسی که کردار و رفتار و صفات خود را پسندیده و بی عیب میداند. - عمید، اول، - 1389 عمید: خودبینی: خودبین بودن؛ غرور؛ تکبر. - عمید، اول، - 1389 خودبینی یکی از شاخه های بیماری نوروز که از جمله انوع مختلف اختلالات روانی و شخصیتی، زیر مجموعه
عوامل روحی روانی عوامل ایجاد جرم است، که در راه شناسایی پدیده بزهکاری مورد بررسی قرار میگیرد .
اختلال شخصیت نمایشی
اختلال شخصیت نمایشی با رفتار پرزرق و برق و نمایشی و روانگرا در اشخاص هیجانی و تحریک پذیر، نمایان و در خور بازشناسی است .
اختلال شخصیت خودشیفته
دچارآمدگان به آشفتگی شخصیت خود شیفته، با احساس ژرف اهمیت شخصی، احساسهای خودبزرگ بینی و به گونهای کم مانند بودن نمایانند و در خور بازشناسیاند . دچارآمدگان به این اختلال، احساس خودبزرگ بینانه از مهم بودن خود دارند. آنان خود را آدمهای ویژهای میپندارند و انتظار دارند بهطور خاصی با آنان مدارا شود. این بیماران، احترام به نفس شکننده دارند و آمادگی و زمینه دچار آمدن به افسردگی را دارند.1
اختلال منش یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی و بزهکاری
اختلال منشها دارای یک الگوی رفتارینسبتاً ثابت و پایداری هستند که از مهمترین ویژگیها و خصوصیات آن میتوان به انحراف فرد از معیارهای اخلاقی و اجتماعی، بی توجهی و تجاوز مداوم به حقوق و آزادی دیگران، داشتن اختلال رفتار ارتباطی از قبیل پرخاشگری نسبت به اشخاص یا حیوانات، تخریب اموال، دزدی، قانون شکنی های وخیم در دوران طفولیت - قبل از 15 سالگی - ، گرایش به فریبکاری برای سودجویی یا لذت؛ فقدان پشیمانی و غیره اشاره کرد، مجرمان اخلاقی، اجتماعی و جنسی از مصادیق بارز افراد دارای اختلال منش هستند.
این نوع اختلالات رفتاری از عوامل مختلفی که مهمترین آنها »نارسایی رشد فراخود« است، ناشی میشود. در غالب موارد میتوان این افراد را در قبال اعمال و رفتار خودشان مسئول دانست؛ زیرا در قبال.1 قوانین محیطی و اجتماعی تا حدودی احساس مسئولیت میکنند. البته در بعضی از موارد که عدم رشد فراخود بواسطه عوامل خاص محیطی و اجتماعی است نمیتوان فرد را در قبال اعمال خود مسئول دانست؛ تعیین میزان مسئولیت در این قبیل موارد به عهده روانپزشک قانونی یا روانشناس بالینی است.2 اختلالات شخصیتی هنگامی عنوان و برچسبشان به فرد زده میشود که رفتاری ضداجتماعی و حاکی از کجروی از او نمایش داده شود، رفتار افراد با توجه به خلق و خوی آنها قابل پذیرش یا رد هستند، اما؛ گاها ما نمیدانیم که عده ای دچار یکسری از بیماری ها روانی هستند و علائم این بیمارها خواه و ناخواه در آنها شکل گرفته با بررسی این این بیماریها علل هر کدام را هم شرح میدهیم .
نوروزها
نوعی بیماری عصبی است که موجب بروز اختلال در اعمال روانی میگردد، در این حالت به دستگاه مغزی جراحتی وارد نمیشود. نوروزها برعکس پیسیکوزها خود بر کیفیت حالات روانی واقف و از عوارض آن رنج برده و معمولا دارای رفتارهای طبیعی می باشند. فرد مبتلا اگر چه دارای قدرت کنترل بر رفتار و خودداری از ارتکاب بزهکاری است ولی به علت احساس عمیق مجرمیت و گناهکاری همیشه با خود در حال جنگ و کشمکش میباشد، بنابراین برخلاف پیسیکوزها که دارای اختلالات روانی شدیدند و از واقعیات زندگی فاصله میگیرند؛ نوروزها در مجموع افراد عادی یا در مواردی تقریبا عادی قلمداد میشوند.3
علت های نوروزهای بزرگسالی
-1 زمینه آمادگیهای جسمی از قبیل نقص توارثی ، سیفلیس ، کم خونی ، الکلسیم.
-2 علتهای کاملا جسمی ، مثل مسمومیت ، عفونت ، ضعف ، اختلال غددی ، اختلال کبدی و...
-3 تعارضهای درونی که 90 درصد آنها ریشه در تعلیم و تربیت دارند و به صورت احساس گناه وسواسهای رنج آور و تردیدهای توام با نگرانی بروز می کند.
-4 اختلالهای دوران کودکی که بیمار در سازگاریهای مربوط به بزرگسالی عاجز میماند، از نظر عاطفی در دوران کودکی تثبیت میشود.4 خود بینی مبتلایان به این بیماری به خود توجه فراوان دارند؛ و گاهی آنچنان در خود غرق و دچار خود شیفتگی میشوند که بعضا خود را کاملا بیمار احساس نموده و از این حالت رنج فراوان میبرند.5
