بخشی از مقاله
چکیده:
تحقیق حاضر به منظور شناسایی عوامل انگیزشی و بازدارنده خود اشتغالی در میان دانشجویان آموزشکده های کشاورزی استان تهران انجام شده است. جهت انجام تحقیق رهیافت نیت محور در کارآفرینی استفاده شد به طوری که تمرکز تحقیق بر روی مرحله تصمیم برای ایجاد یک کسب و کار یا همان نیت کارآفرینی و کارآفرینان در حال ظهور یعنی افرادی که تصمیم به خود اشتغالی دارند، بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان سال آخر آموزشکده های کشاورزی استان تهران - دماوند، پاکدشت و شهریار - در سال تحصیلی 1387-88 به تعداد 286 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی متناسب، تعداد 90 نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد پژوهش قرار گرفتند.
نتایج تحلیل عاملی نشان داد که عوامل انگیزشی خود اشتغالی در میان نمونه مورد بررسی شامل انگیزه های روانشناختی و انگیزههای مالی - شغلی بوده که در مجموع 43/6 درصد از واریانس کل را تبیین نموده اند. همچنین عوامل بازدارنده خود اشتغالی شامل فقدان مهارت و سرمایه، فقدان اعتماد فردی و اجتماعی لازم و عدم پایداری شرایط جامعه بوده که 60/4 درصد از واریانس کل را تبیین نمودهاند.
مقدمه
رشد سریع جهانی شدن، تحولات جمعیتی، تغییرات سریع در دنیای کار و توسعه اقتصاد دانش محور، کشورهای دنیا را با چالشهای اقتصادی - اجتماعی فراوانی مواجه کرده است. بیکاری، یکی از مهمترین این چالشها نه تنها در کشورهای در حال توسعه، بلکه در بسیاری از کشورهای صنعتی و توسعهیافته است. در ایران نیز بخش کشاورزی، علیرغم استعدادهای توسعهای فراوان، با چالشهای فراوانی مواجه است که بیکاری تعداد زیادی از دانشآموختگان از جمله این چالشهاست - بستاکی، . - 1387 بنابراین در شرایط کنونی، ایجاد فرصتهای شغلی برای بیکاران کشور به ویژه دانشآموختگان بیکار یکی از مهم ترین دغدغه سیاستگذاران و تصمیمگیران کلان کشور است. بسیاری از کشورها جهت رفع مشکل بیکاری، راهکار ترغیب و تشویق دانشآموختگان و دانشجویان به سوی کارآفرینی و خوداشتغالی را مورد توجه قرار دادهاند.
کارآفرینی یکی از ضروریات هزاره جدید است، عصری که به جامعه اطلاعاتی و هنگامه جهانی شدن موسوم است و دربردارنده پیامدهای مهمی همچون فراگیری فناوریهای نوظهور و تغییر و تحولات سریع در عرصه مبادلات بشری و رقابت شدید در عالم کسب و کار است؛ در چنین فضایی کارآفرینی به مثابه عامل رشد و توسعه در هر جامعهای یاد میشود . - Clark, 1998 - از سوی دیگر موضوع دیگری نیز در ادبیات کارآفرینی وجود دارد که به نیت یا قصد کارآفرینی1 معروف است. کیتز و گارتنر - Katz & Gartner, 1998 - نیت کارآفرینی را به عنوان جستجوی اطلاعاتی که میتواند برای رسیدن به هدف اشتغالزایی استفاده شود تعریف میکنند.
کروگر و کارس رود - Krueger & Carsrud, 1993 - پیشنهاد میکنند که نیت کارآفرینی بهترین متغیر پیشگو برای رفتار کارآفرینانه میباشد. همچنین بحثهای زیادی روی این مورد صورت گرفته است که افرادی که دارای نیت کارآفرینی برای شروع یک کسب و کار میباشند نسبت به افراد بدون نیت اولیه، در فرایند خوداشتغالی و راهاندازی یک کسب و کار بسیار بیشتر پیشرفت میکنند زیرا آمادگی آنها بیشتر است. بنابراین قصد و تصمیم به کارآفرینی اولین قدم در فرایند کارآفرینی و بروز رفتارهای کارآفرینانه است . - Heinonen et al., 2005 - بنابراین نقش نیت کارآفرینی برای کارآفرین شدن و خوداشتغالی بسیار بارز میباشد. با توجه به این امر در این تحقیق از رهیافت نیت محور2 در کارآفرینی استفاده شده است که با توجه به این رهیافت، تمرکز تحقیق بر روی مرحله تصمیم برای ایجاد یک کسب و کار یا همان نیت کارآفرینی و کارآفرینان در حال ظهور3 یعنی افرادی که تصمیم به خود اشتغالی دارند، میباشد.
کسب وکارهای مستقل که توسط کارآفرین بنیانگذاری میشود، مهمترین نوع کارآفرینی مورد بحث در ادبیات مرسوم کارآفرینی است که ویژگی آن، مدیریت مالک، سادگی فعالیتهای اجرایی و معمولا حجم کوچک و نوپا بودن کسب و کار است. در این شرایط، کارآفرینی به معنای ایجاد ساختاری ملموس برای یک کسب وکار است - مقیمی و احمدپور داریانی، . - 1387 بر اساس این امر در تحقیق حاضر کارآفرینی به عنوان فرایند ایجاد یک کسب و کار توسط فرد و خوداشتغالی در نظر گرفته شده است، با این دیدگاه که خوداشتغالی به عنوان یکی از رهآوردهای مهم کارآفرینی میباشد.
