بخشی از مقاله
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور شناسایی راهکارهای کاهش فرسودگی تحصیلی از دیدگاه دو کنشگر اصلی - دانشجویان و استادان - در نظام آموزش عالی کشور انجام شد. این پژوهش از لحاظ پارادایم، کیفی؛ از نظر هدف، کاربردی؛ و در گردآوری و تحلیل داده‌ها، توصیفی- پیمایشی بود که با استفاده از روش دلفی انجام شد. جامعۀ مورد مطالعه در این پژوهش شامل دانشجویان و استادان نظام آموزش عالی کشور بودند.
معیارهای انتخاب اعضای پنل دلفی در این مطالعه مواردی نظیر داشتن تخصص، دانش و تجربۀ کاری در زمینۀ موضوع بودند. برای این منظور، با مراجعه به سایت دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی مختلف و بررسی رزومه علمی اعضای هیأت علمی آن‌ها و همچنین، مراجعه به مجالت مختلف در مباحث مذکور و پرس و جو از افراد مختلف - نمونه‌گیری گلوله برفی - ، تعداد 46 متخصص به عنوان اعضای پنل دلفی - مشارکت‌کنندگان - در این مطالعه شناسایی شدند. در ادامه پس از اجرای سه دور، تعداد 32 راهکار شناسایی شد که دو- سوم مشارکت‌کنندگان نسبت به اهمیت آن‌ها برای کاهش فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان نظام آموزش عالی کشور توافق داشتند.
راهکارهای شناسایی شده در قالب هشت سیاست کلی شامل: «بازنگری مستمر و مداوم دروس، سرفصل‌ها و اهداف برنام‌های درسی مختلف متناسب با نیاز جامعه»، «تالش در جهت کاربردی کردن مطالب و محتوای درسی»، «اصالح نظام پذیرش و ارزشیابی دانشجویان در نظام آموزش عالی»، «تالش در جهت جذب و پذیرش استادان مجرب و توانمندسازی آن‌ها از طریق برنامه‌های مختلف»، «اصالح و بازنگری در رویه‌ها و خط‌مشی‌های نظام آموزشی کشور به منظور ارتقای کیفیت آن»، «تالش در جهت توسعۀ عوامل حمایتی- انگیزشی در نظام آموزش عالی»، «اصالح فرهنگ علم آموزی در جامعه» و «تدوین دستورالعملی جامع و کاربردی برای مبارزه با تقلب و بی‌اخالقی‌های علمی» به سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان و مدیران نظام آموزش عالی کشور پیشنهاد شدند.
