بخشی از مقاله
ارزیابی شاخص های توانمند سازی سکونتگاهای غیر رسمی در راستای توسعه پایدار شهری مورد مطالعه : سادات محله بابل
چکیده
اسکان غیر رسمی پدیدهای است که به دلیل عدم توزیع متناسب منابع شکل میگیرد، با توجه به رشد شهرنشینی در ایران و وجود مهاجرت های روستا - شهری، پیدایش و تکوین این پدیده سرعت بیشتری به خود گرفته است. این معضل شهری از پیامدهای نامطلوب شهرنشینی در جهان معاصر است . که به ویژه درنتیجه ی مهاجرت های روستایی پیرامون شهرها و نابرابریهای منطقهای شکل گرفته و روستاهای مجاور و حاشیه ایی شهرها را با مسائل عدیدهای مواجه ساخته است. ازمهمترین ویژگی اسکان غیر رسمی شکل گیری مسکن نامناسب، زیر استاندارد و وجود معضلات اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و جمعیتی است. با توجه تشدید و تسریع مهاجرت از روستا به شهردرمناطق شمالی کشور به ویژه در شهر بابل، این پدیده به شدت بر شاخص های شهری سادات محله یکی از محلات با اسکان غیر رسمی که در بخش شرقی شهر بابل واقع شده، تاثیرگذاشته است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی محدوده های با اسکان غیر رسمی سادات محله در بخش شرقی بابل مبتنی بر شاخص های اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و ارتقای محیط زیست این سکونتگاهها و درنهایت با هدف ارائه روش های توانمندسازی ساکنان اسکان غیر رسمی سادات محله در راستای توسعه پایدار شهری صورت گرفت. روش پژوهش صورت گرفته تحلیلی– توصیفی بوده وگردآوری اطلاعات اسنادی با هماهنگی دستگاههای ذیربط و اطلاعات میدانی از طریق تشکیل گروه های بحث در سادات محله با 021 پرسشنامه بدست آمده است. نتایج حاصل از پژوهش فوق نشان دهنده ی این واقعیت است که علت شکلگیری سکونتگاههای غیر رسمی و نابسامان در سادات محله، نتیجه ی مهاجرتهای بیرویه و صنعتی شدن شهر بابل از یکسو و مشکلات اقتصادی و فقدان مدیریت واحد و هماهنگ در حیطه ی مسائل مهاجرتی از سوی دیگر بوده است.
واژههای کلیدی: توسعه شهری، اسکان غیرسمی، توانمند سازی، سادات محله، بابل.
-1 مقدمه
ساکنان بخش های اسکان غیررسمی جزء قشر تهیدستان جامعه محسوب می شوند که به دنبال گرانی زمین و افزایش قیمت مسک ، زندگی در حاشیه شهرها را برگزید ه اند/ مسکن از نیاز های اساسی و مهم به شمار می آید که بیش ترین هزینه خانوار را به خود اختصاص می دهد. از آن جا که خانواده های کم درآمد از قدرت خرید بالایی برخوردار نیستند به ناچار برای انتخاب محل سکونت خود مجبورند که در نقاط دور افتاده از مرکز شهر و در حاشیه شهرها سکنی گزینند. رشد روز افزون شهر نشینی، مسائل و مشکلات خاصی را در زندگی انسا ن ها به وجود آورد ه است. یکی از عمده ترین این مشکلات مسئله مسکن می باشد (نقدی, :0832 .(55 هدف از مشارکت یا توانمندسازی مدنی، افزایش احساس تعلق به محله و پاسخگویی مناسب اهالی به پرسش»سهم دولت، سهم مردم« در ساماندهی محله است(خاتم،.(01 :0830 آنچه در این راهبرد محوریت دارد، تأکید ویژه بر افزایش درآمد و فقرزدایی خانوار است،که بدین منظور آموزشهای حرفهای و بالا بردن مهارت نیروی کار و کمک به آنان در دسترس به منابع و سازماندهی و بازاریابی بهتر کسب و کارشان به ویژه با میانجیگری سازمانهای غیر دولتی و محلی بسیا بااهمیت است(کاتو،:0830 .(000 مهمترین اصول و ابعاد رهیافت توانمندسازی عبارتاند از: مشارکت مردمی و برنامهریزی با همکاری مردم، تمرکززدایی در تصمیمگیری حکومت، ارتقای موقعیت زنان و برابری جنسیتی، به رسمیت شناختن گروههای سنی اجتماع و ظرفیتسازی مدیریت محلی(آموزش ابزارهای جدید مدیریت و برنامهریزی در میان مدیران شهری (جعفری،.(58 : 0832 در مجموع بهترین وسیله برای راهاندازی فرایند امروزین توسعه در دل اجتماعات غیر رسمی، ساماندهی و بهسازی کالبدی است که در جریان آن راهبرد توانمندسازی قابل اجرا و پیاده کردن است.مشارکت فراگیر و فعال و ظرفیتسازی نهادینه شده با توجه به ساختارهای ملموس و مقطعی بهسازی کالبدی قابل تداوم و گسترش است. فرایند یادگیری اجتماعی همراه با همبستگی جمعی و تعلق خاطر مکانی، امنیت در سکونت و امید به آینده را میپروراند، چنانچه از طریق ساماندهی بتوان به هدف توانمندسازی اجتماعات کمدرآمد در سکونتگاههای غیر رسمی دست یافت. بهبود و پیشرفت تدریجی محیط زندگی آنها متصور است. دراینصورت جداسازی آنها کمرنگ میشود و پیوند با تمام شهر ممکن میگردد(صرافی،.(01 :0830
استان مازندران با توجه به جمعیت روستایی و مهاجرت آنها به شهرها و سکنی گزینی در حاشیه شهرهای استان و درآمد ناکافی ومسکن نامناسب خود به خود شرایطی را مهیا می کند که محلاتی با ماهیت اسکان غیر رسمی بوجود می آید و در شهری همانند بابل با توجه به اهمیت و مهاجرت جمعیت روستایی به شهر وبه تبع آن آلونک نشینی و حاشیه نشینی را در بر داشته است. شهر بابل جزو کریدور اصلی مراکز شهری شمال ایران و از مجموعه های شهری مهم می باشد محلات و بافتها به صورت سکونت گاههای خود روی که از شهرها و روستاهای اطراف به محلات حاشیه و غیر رسمی بایل ورود پیدا می کنند رشد می یابند در این میان مساله مهاجرت و گروه های مهاجر اهمیت فزایندهای دارند، چرا که مساله اسکان غیر رسمی به صورت اساسی با مساله مهاجرت و گروه های مهاجر ارتباط مستقیم است. ودر بررسی گروه های مهاجرتی شهر بابل این مساله حیاتی اثبات شده است که مهاجران در برابر انتخاب بیکاری در شهرهای کوچک و روستاها ی شهرستان بابل و استان مازندران، بیکاری در شهرهای بزرگ را انتخاب می کنند، زیرا بهر حال، مهاجران در آینده شهر هایی همانند بابل، چشم انداز روشن تر و دست یافتنی تر نسبت به سکونتگا ههای کوچکتر تصور می کنند.
-2 روش شناسی تحقیق
بر اساس محور اصلی رویکرد طرح یعنی توانمندسازی اجتماعات محلی سا دات محله شهر بابل، روش انجام مطالعات بایستی به گونهای طراحی وسازماندهی شود که اطلاعات مورد نیاز با دقت شناسایی و تحلیل آنها به نتیجهگیری و برنامهریزی نهایی دقیقی منتهی تا نیل به اهداف طرح با صرف کمترین هزینه زمانی و مالی میسور گردد. با این ترتیب روشن است که مطالعات از دو قسمت کتابخانهای و میدانی تشکیل خواهند یافت. اما تفاوت اصلی روش مطالعات طرحهای توانمندسازی با دیگر طرحهای مطالعاتی در حوزههای شهری در کسب شناخت کافی از دادههای اجتماعی، اقتصادی و البته کالبدی بر محوریت توانمندیهای بالقوه و پنهان آنها نمایان میگردد. بدین منظور شاخصهایی برای ارزیابی فقر شهری تعریف میشوند که به دو سطح شاخصهای کلی و زیرشاخصهای آنها تقسیم گشته و عبارتند از شاخص کلی اقتصادی - اجتماعی شامل؛ ارزش زمین، نرخ بیکاری، بار تکفل و شاخص کالبدی که کیفیت ابنیه ، قدمت ابنیه ، پوشش معابر ، توزیع کاربری آموزشی، ریخت شناسی بافت، دفع آب های سطحی و درصد فضای بایر و شاخص های جمعیتی می باشد. بنابراین مطالعات حاضر در دو مرحله کلی شناخت و برنامهریزی عملیاتی انجام خواهد یافت.
-3 مبانی نظری و پیشینه تحقیق
درخصوص موضوع سکونتگاههای غیر رسمی و نحوهء مواجهه با آنها،دیدگاهها و نظریات عدیدهای مطرح گردیده است که در اینجا به خلاصهای از آنها اشاره میشود.در دیدگاه اکولوژی،نواحی فقیر شهری نظیر گتوها،به پستی ژن ساکنان آن نواحی نسبت داده میشود.نظریهپردازان این گروه معتقدند که حتی اگر گروههای مهاجر قومی و نژادی دیگری نیز در این محلهها ساکن شوند،باز هم این نواحی فقیر باقی خواهند ماند.بنابراین مشکل این محلههای فقیرنشین به نواحی خاص آنها برمیگردد نه به افرادی که در این نواحی ساکناند (افروغ،.(69 : 0811
درباره اسکان غیر رسمی و وضعیت آن در کشور و نیز چگونگی شکل پذیری و رشد آن،نظریه های مختلفی مطرح است .به طور کلی اجتماعات غیر رسمی، معضلی کالبدی- اجتماعی و فرهنگی دارند و خاستگاه کجروی های اجتماعی و بروز جرم بوده و در عین حال ساکنان اسکان غیر رسمی مهاجران روستایی اند (پیران،.(08:1381
اسکان غیر رسمی یکی از چهره های بارز فقر شهری است که در درون یا مجاور شهرها (به ویژه شهرهای بزرگ) به شکلی خودرو ، فاقد مجوز ساختمان و برنامه ریزی رسمی شهرسازی، با تجمعی از اقشار کم درآمد و سطح نازلی از کمیت و کیفیت زندگی شکل می گیرد و با عناوینی همچون حاشیه نشینی، اسکان غیر رسمی ، سکونگاههای خودرو و نابسامان نامیده می شود. با توجه به نارسا بودن اصطلاح حاشیه نشینی و آلونک نشینی برای کلیه اشکال این پدیده ، اصطلاح اسکان غیر رسمی ، با تعبیری گسترده تر به جای حاشیه نشینی و آلونک نشینی بکار می رود. از این رو اصطلاح اسکان غیر رسمی شامل حاشیه نشینی و اشکال متعدد می باشد .در این پژوهش اسکان غیر رسمی معادل حاشیه نشینی گرفته شده است اسکان غیر رسمی واقعیتی موجود در پهنه های سکونتگاهی کشور است. در این واقعیت جمعیت فزاینده ای از اقشارکم درآمد با سابقه کم شهر نشینی، محلات غیر مجاز و کیفیت پایین زندگی مطرح است(صرافی ،.(8 : 1381 گستردگی سکونتگاه های غیر رسمی در سالهای اخیر به حدی رسیده است که حتی در پیرامون کلانشهرها، روستاهای با ساختار اسکان غیررسمی شکل یافته و در حال افزایش است، اگر چه با تلاش نهاد های اجرایی این پدیده در کشور تا حدودی شناخته شده است .در راهبرد توانمند سازی و ساماندهی اسکان غیر رسمی کشور در ابتدا این نگرانی وجود داشت که پذیرفتن اسکان غیر رسمی موجب رشد و تشدید این گونه سکونتگاه ها شده و در مجاورت شهر ها و بویژه کلان شهر های کشور اشاعه می یابد (توفیق، .(8 : 1369 فقر به ناتوانی تأمین مسکن و سرپناه در بازار رسمی و شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی دامن میزند و وجود این سکونتگاههای غیررسمی به نحوی دلیلی بر وجود فقر است ( ایراندوست، .(83 :0833
ویژگیهای محیط های اجتماعی مردم بر شیوه ی تفکر و عمل آنان تاثیر می گذارد به عبارت دیگر نفوذ اجتماعی مکانی - محلی شکلی از تاثیر همسایگی یا محله ای است(. (Oickens, 1990: 75
-4 یافته های تحقیق
سادات محله در قسمت شرقی شهر بابل قرار دارد واز قسمت شمال به محله درویش خیل و از سمت جنوب به محله کتی شرقی و غربی و محله باغ آبادیان و از قسمت شرقی به باغات و اراضی کشاورزی و باغات و از قسمت غربی به خیابان های ولیعصر بلوار امام رضا و محلات ابومحله، دباغ خانه پیشه متصل می باشد.
در بررسی شاخص های جمعیتی سادات محله با وسعت0161 متر مربعی و تعداد جمعیت 00639 نفری با تراکم جمعیتی 6669 نفر در کیلومتر مربع در بین محلات شهر بابل در جایگاه اول قرار دارد و از لحاظ تعداد خانوار با 8001 خانوار بعد از موزیرج در رتبه دوم محلات بابل قرار دارد و نسبت افراد در هر خانوار به کل جمعیت محله برابر با 8/3 نفر می باشد. از کل جمعیت 01361 نفری بالای 9 سال سادات محله که معادل 9/00 درصد از کل جمعیت شهر بابل 018013) نفر) می باشد را تشکیل می دهد و رتبه اول را بین محلات شهر بابل داراست. از این جمعیت بالای 9 سال 5101 نفر را مردان و 5031 نفر را زنان تشکیل می دهند. سادات محله از لحاظ شاخصهای اقتصادی با 8905 نفر جمعیت شاغل که 9/11 در صد از کل فراوانی محلات شهر بابل را در بر دارد و در میان محلات شهر بابل بعد از سبزه میدان و درویش خیل در رتبه سوم قرار دارد از این تعداد جمعیت شاغل، 8001 نفر شاغل مرد و 585 نفر افراد شاغل زن بوده اند. از نظر میزان بیکاری از کل جمعیت 510 نفری بیکار سادات محله که معادل 1/30 درصد از کل جمعیت بیکار شهر بابل می باشد در رتبه اول قرار دارد. از منظر ویژگیهای کالبدی سادات محله با مجموع تعداد واحد مسکونی 2619 واحد در بین محلات بابل در رتبه چهارم قرار دارد و از این تعداد واحد مسکونی 200 واحد زیر 51 متر مربع مساحت داشته و 610 واحد مسکونی بین 50 تا 11 متر مربع مساحت داشته اند(مهندسین مشاور پارس آریان راود، .(0860
-1-4 ویژگیهای اقتصادی- اجتماعی
بر اساس مطالعات انجام شده، 13 درصد از ساکنان سادات محله زبان مادری و با لهجه مازندرانی صحبت می کنند و 35 درصد از ساکنان این محله با زبان فارسی آشنا بوده وبا آن می توانند تکلم کنند. این امر نشان میدهد در مجموع مازندرانی ترکیب اجتماعی اصلی این محله را شکل می دهند. از لحاظ ارتباطات درون محله و همسایگی نیز 53 درصد از مردم این محله با توجه به ترکیب قومی با همسایگان خود رفت و آمد مناسبی دارند. کیفیت این روابط نیز به گونه ای است که 82 درصد از اهالی همه روزه با همسایگان خود در رفت و آمد هستند. بالغ بر 25 درصد این رفت و آمد را هر هفته یک بار و 09 درصد در هر ماه یکبار و 21 درصد ارتباط با همسایگان را فقط در ایام خاص و در مناسبتهای ویژه برقرار می کنند، این مساله نشان می دهد که به دلیل ترکیب قومی و قبیله ای و نسبتهای فامیلی که در این محله وجود دارد ، ارتباط قابل توجهی میان مردم محله برقرار است.
علاوه برآن، بالغ بر 59 درصد از اهالی محله بیان کرده اند که دارای فعالیت مشترکی با همسایگان خود هستند که این فعالیت مشترک بیشتر در زمینه های اجتماعی و مذهبی است. به عبارت دیگر، از ظرفیت فعالیت مشترک که در 59 درصد از خانوارهای محله وجود دارد می توان این نتیجه را گرفت که در زمینه های بهبود شرایط محله نیز زمینه های گسترده وجود دارد.به لحاظ کیفی، مجموعه فعالیتهای مشترکی که ساکنان محله بیان داشته اند نیز در خور توجه جدی است. در این ارتباط نوع فعالیت مشترک 22 درصد از ساکنان در تنظیف معابر و کوچه ها، 3درصد در کاشت درخت و بهبود فضای سبز، 02درصد در نظافت جوی ها، 85درصد در مشارکت و تشکیل مراسم های مذهبی و 20 درصد در سایر زمینه ها که بیشتر جنبه اقتصادی دارد را بیان کرده اند.
یکی دیگر زمینه های دسترسی به ترکیب اجتماعی و قومی محلات، میزان سکونت اقوام و خویشاوندان در کوچهها یا محله هاست. در این خصوص، 83درصد از ساکنان اذعان داشته اند که تا 5 خانوار از بستگان آنان در همین محل زندگی می کنند. این رقم برای 29 درصد 5 تا 01 خانوار، برای 22درصد 01 تا 21 خانوار و برای 03 درصد ساکنان بیش از 21 خانوار است که نشان دهنده ترکیب یک همبستگی عمیق میان ساکنان محله است. می توان گفت بیشتر ساکنان محله به نحوی دارای اشتراکات نسبی و فامیلی هستند. در همین ارتباط، چگونگی موقعیت سکونت اقوام در کوچه ها و خیابانهای محله نیز به نوعی بیانگر ترکیب قومی در سادات محله است.
بنابر پرسشنامه تکمیل شده، 95 درصد پاسخ دهندگان به پرسشنامه بیان کرده اند که تا 5 خانوار از بستگان آنان در نزدیکی آنان ( کوچه یا خیابانی که آنان سکونت دارند) زندگی می کنند. این رقم برای 25 درصد 5 تا 01 خانوار و برای 01 درصد 01 تا 21 خانوار ذکر شده است که در مجموع نشاندهنده آن است که مهاجرت به سادات محله از سوی اقوام و بستگان از نظر موقعیت مکانی دارای رابطه پیوسته است. به دلیل پیوند خویشاوندی و انسجام فرهنگی، سکونت مهاجرین در این محله به نوعی از رابطه قومی برای موقعیت مکانی محل سکونت از مبدأ به مقصد پیروی می کند
ساختار اشتغال بیانگر کیفیت زندگی، کیفیت مسکن و کیفیت جنبههای دیگر زندگی محله به شمار می رود. اطلاعاتی که درباره این محله واقع در قسمت شرقی شهر بابل بدست آمده به دو قسمت عمده تقسیم می شود. در وهله نخست اطلاعاتی که بر اساس پرسشنامه از سوی ساکنان تکمیل گردیده و در مرحله بعدی دریافت اطلاعات از نتایج تفصیلی سرشماری 0835 از مرکز آمار ایران بوده است. بر این اساس در سرشماری 0835 از کل جمعیت 00639 نفری سادات محله8005 نفر شاغل و 510 نفر بیکار ذکر شده است.
از کل شاغلین 8001 شاغل مرد و 585 نفر شاغل زن بوده است و از 510 نفر بیکار، 820نفر بیکار مرد و 038 نفر بیکار زن بوده اند. از لحاظ ساختار اشتغال بر اساس اظهارات ساکنان اکثریت جمعیت شاغل این محله به فعالیت کارگری، پیمانکاری، کشاورزی و شغل آزاد اشتغال دارند. از لحاظ تعداد افراد شاغل در خانوار نیز اطلاعات در خور توجهی فراهم شده است. در این ارتباط، در 59 درصد خانوارهای مخاطب، تنها سرپرست خانوار شاغل بوده است. این رقم در 29 درصد از خانوارها تا 2 نفر و در 02 درصد خانوار دیگر تا 8 نفر و در 9 درصد از خانوارها بیش از 8 نفر به کار اشتغال داشتند که این امر نشان دهنده پا ئین بودن درآمد خانوار و رفع نیازهای خانواده تنها از اشتغال سرپرست خانوار است. از سوی دیگر گروه های درآمد - هزینه متفاوتی دراین محله دیده می شود.
- گروه های درآمد
بنا بر اظهارات ساکنان در پرسشنامه، 05 درصد از خانوارها تا 211 هزار تومان درآمد داشته اند. 85 درصد خانوارها درآمد 211 تا 851 هزار تومان و 01 درصد خانوارها 851 تا 511 هزار تومان درآمد داشته و 01 درصد خانواده ها بیش از 511 هزار تومان درآمد را ذکر کرده اند. در ارتباط با درآمدها لازم به اشاره است که 20 درصد خا نوارها از درآمد دیگری (فرعی) بجز درآمد اصلی نیز برخورد دارند که اجاره مسکن و کمیته امداد و بهزیستی بخش عمده ای از آنان را شامل می شود.
از سوی دیگر، با توجه به بعد خا نواری در این محله و گروه های درآمدی فوق الذکر، می توان گفت که 51 درصد از ساکنان محله در خانوارهای با درآمد کمتر از 851 هزار تومان از اقشار کم درآمد و فقیر محله به شمار می آیند و مشکلات درآمدی دارند. بر این اساس میتوان گفت که 01 درصد از جمعیت این محله دارای درآمد نسبتا متوسط و 01 درصد دارای درامد مناسب و 2درصد اظهار نشده است.
- موقعیت مکانی و نوع فعالیت اقتصادی شاغلین
داده های این قسمت از یک سو به مساله حمل و نقل محله ای و درون شهری اشاره می کند و از سوی دیگر به مساله موقعیت کم درآمدها اشاره دارد. در این خصوص یافته های حاصله از سر شماری و پرسشنامه تبیین کننده نحوه موقعیت مکانی خانوارها و شاغلین است. بر اساس سر شماری 0835، از کل جمعیت محله 8301 نفر محل اشتغال یا تحصیل آنها در همین محله بوده که این رقم برابر با 82/18 درصد است. 0902 نفر یا 08/13 درصد محل اشتغال یا تحصیل آنها در شهر دیگر و 56 نفر در محل اشتغال یا تحصیل شان در محله یا آبادی دیگر و 90نفر اظهار نشده است.برای جابجائی به محل کار یا محل تحصیل اظهارات ساکنان در پرسشنامه در خور توجه است. بر این اساس نوع وسیله نقلیه 03 درصد برای رفت و آمد وسیله شخصی، 02 درصد بوسیله اتوبوس یا مینی بوس، 83 درصد بوسیله تاکسی و سرویس شخصی عمومی و 82 درصد از طریق پیاده روی به محل کار خود رفت و آمد دارند. همچنین 03درصد از سرپرستان خانوار محل کارشان در همین محله بوده و 00 درصد خارج از محله و 3درصد خارج از شهر است که بیانگر موقعیت مکانی شاغلین این محله است. برای رسیدن به محل کار نیز زمان دسترسی به وسیله نقلیه حائز اهمیت است. در این خصوص 02 درصد از سرپرستان خانوار کمتر از 05 دقیقه به محل کار خود می رسند. 23درصد نیز از 05 دقیقه تا 81 دقیقه و 28 درصد از 81 دقیقه تا یک ساعت و 1 درصد بیش از یک ساعت زمان برای رسیدن به محل کار صرف می کنند. دسترسی اصلی به وسایل نقلیه عمومی در این محله از طریق راه اصلی و خیابان سراسری شهر برقرار می شود. برای دسترسی به ایستگاه وسیله نقلیه عمومی 03 درصد از پاسخ دهندگان کمتر از 5 دقیقه وقت صرف میکنند و20 درصد 5 تا 01 دقیقه و 21 درصد 01 تا 05 دقیقه و 3 درصد بیش از 05 دقیقه نیاز دارند تا به ایستگاه وسیله نقلیه عمومی دسترسی پیدا کنند.
یکی دیگر از ابعاد کیفی موقعیت مکانی محل کار یا تحصیل نحوه دسترسی دانش آموزان و فرزندان برای رسیدن به محل تحصیل است . در این خصوص بر اساس اظهارات ساکنان 89 درصد از حجم جامعه نمونه کمتر از 01 دقیقه به محل تحصیل خود می رسند. این رقم برای 80 درصد 01 تا 21 دقیقه و برای 29درصد 21 تا 81 دقیقه و برای 0 درصد بیش از 81 دقیقه است. این مسأله نشان می دهد که دسترسی دانش آموزان این محله به مدارس و محل تحصیل نسبتأ در شرایط خوبی قرار دارد .
-2-4 ویژگیهای کالبدی
گونه بندی مالکیت مسکن حاصل از پرسشنامه و مطالعات میدانی بدست آمده است. در این محله 09 درصد واحد مسکونی دارای سند و 03 درصد بدون سند و 3درصد مستاجر رهن کامل و 02 درصد مستاجر اجاره - رهن و 01 درصد خانه پدری و 09 درصد به صورت قولنامه ای بودند. این آمار بیانگر آن است که تنها 09 درصد از خانوارهای ساکن محله از لحاظ مالکیت مسکن مساله خاصی ندارند. در همین ارتباط، 01 درصد واحد های مسکونی در این محله به صورت آپارتمانی و 03 درصد به صورت ویلایی و 02 درصد
