بخشی از مقاله
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی بررسی رابطه اعتیاد به اینترنت و پرخاشگری در افراد مراجعه کننده به مراکز اینترنتی - کافینت - شهرستان ابرکوه انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد 18-30 ساله مراجعه کننده به مراکز اینترنتی - کافی نت - شهرستان ابرکوه میباشد که تعداد 146 نفر از کسانی که بیشترین مراجعه را داشتهاند به صورت روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و پرسشنامههای مربوطه را تکمیل نمودند.
داده ها با استفاده از نرم افزار spss16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی معنیدار بودن فرضیههای تحقیق استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت و پرخاشگری - بدنی ، خشم و خصومت - ارتباط معنادار وجود دارد ولی بین اعتیاد به اینترنت با پرخاشگری کلامی رابطهای یافت نشد. با توجه به شیوع قابل توجه اعتیاد به اینترنت در دانشآموزان و ارتباط معنیدار آن با پرخاشگری، برنامه ریزی برای اقدامات مداخلهای در راستای پیشگیری از آسیب به نوجوانان که به طور روزافزونی با اینترنت سر و کار دارند، ضروری به نظر میرسد.
مقدمه
اینترنت از پیشرفتهترین تکنولوژیهای نوین ارتباطی است. بر خلاف کاربردهای مثبت اینترنت، وجود رفتارهای افراطی و عوارض زیانآور ناشی از آن به ویژه اعتیاد به اینترنت در نوجوانان، توجه همگان را به خود جلب کرده است. این نظر که واژه اعتیاد فقط اعتیاد به مواد نیست و می تواند در موارد دیگر - اعتیاد رفتاری - هم وجود داشته باشد اولین بار توسط پیل - 1975 - 1 ارائه شد ، طبق نظر پیل آن چه که باعث می شود افراد نسبت به یک رفتار معتاد شوند ، تجربه خوشایند نسبت به انجام آن رفتار است همان گونه که نسبت به مصرف مواد شیمیایی رخ می دهد . در اعتیاد اینترنتی فرد ، نه به ماده بلکه به آنچه در رایانه انجام می دهد یا به احساسی که در هنگام انجام آن به او دست می دهد معتاد می شود .
کاربرد های فراوان اینترنت و جذابیت های آن سبب شده است که پدیده ای با عنوان" اعتیاد به اینترنت"2 ظهور یابد. افراد در این حالت ساعت ها و روزها وقت خویش را صرف ارتباط درون شبکه ای میکنند و توان قطع این ارتباط را ندارند در حالی که در همین راستا فعالیت های زندگی واقعی و روابط اجتماعی آنان از هم فرو می پاشد - یانگ و تانگ3،. - 2004 پژوهشگران معتقدند بهترین راه برای رشد یک کودک تعامل با دیگر کودکان است و یاد گیری از طریق تجربه و تحریک حس ها اتفاق می افتد اما زمانی که کودک زمان زیادی را با اینترنت سپری می کند انگیزه اش برای تعامل با دیگران کم شده و توانایی کمتری در حفظ دوستی ها دارد.
دل4 معتقد است اینترنت مانند تکنولوژی های دیگر که سبب تنبلی های جسمی می شوند کم تحرکی را تقویت نموده و تلاش برای برقراری روابط با دیگران را در دنیای واقعی کاهش می دهد و در نتیجه می تواند منجر به انزوای اجتماعی شود - روحانی و تاری، . - 1390 دوگلاس5 و همکاران ، وابستگی به اینترنت را بعنوان استفاده اجباری افراطی از این ابزار معرفی می کنند که فرد در صورت محروم شدن از آن بسیار تحریک پذیر گشته ، از خود رفتار های توام با بد خلقی نشان می دهد . این نوع وابستگی یک نا توانی در کنترل استفاده از اینترنت است که به آرامی منجر به احساسات ناراحت کننده و تضعیف کارکردی فعالیت های روزانه می شود .
دیویس - 2001 - 3 بین استفاده آسیب گونه خاص و استفاده آسیب گونه کلی از اینترنت تمایز قائل می شود . استفاده آسیب گونه خاص از اینترنت به شرایطی باز می گردد که افراد به طور افراطی از اینترنت برای اهداف خاصی استفاده می کنند. این نوع استفاده هدف گونه است و تمایل به محتویات خاص دارد در حالی که استفاده کلی آسیب گونه از اینترنت شامل فعالیت های کلی اتلاف وقت در اینترنت است. پژوهش صورت گرفته از سوی نادمی و رضوانی - 1385 - درباره استفاده از اینترنت و پیامد های روانی و اجتماعی آن با مطالعه درباره 200 نفر دانشجویان دانشگاه آزاد مشهد نشان داد که %77 از آن ها در معرض خطر اعتیاد اینترنتی با علائمی همچون اضطراب ، احساس تنهایی ، افسردگی ، کج خلقی و ضعف خود پنداره قرار دارند.
در این زمینه پژوهش امیدوار و صارمی - - 1381 نشان داد که آن دسته از افرادی که استفاده اعتیادی از اینترنت می کنند احساس مسئولیت کمتری نسبت به جامعه و محیط پیرامون خود دارند ، بیش تر دچار انزوای اجتماعی می گردند ، دچار ناکامی تحصیلی و کاری بیشتری می شوند ، از حمایت اجتماعی کمتری بر خوردار می باشند و احساس خود ارزشی آنان نیز پایین تر است . یافته های مطالعات نشان می دهد همبستگی مثبت و معناداری میان ساعات استفاده از اینترنت و نمرات علائم روانپزشکی وجود دارد - امرایی،. - 1392 همان طور که فیوریتو6 و همکارانش - 2004 - بیان کردند که ارتباط معنی داری میان ساعات استفاده از اینترنت و نمرات سلامت روان وجود دارد.
یافته های آنان نشان داد ارتباط میان استفاده از اینترنت و اختلالات روانی احتمالا رو به افزایش است . تسای7 نشان می دهد که مردان به خیال پردازی های جنسی بصری تر و دیداری تری تمایل دارند و بیش تر عکس های جنسی را در اینترنت بازدید می کنند، در حالی که زنان بیش تر به خیال پردازی های گفتاری تمایل دارند. مطالعات ساندرز 8 نشان داد استفاده زیاد از اینترنت با نمرات نوجوانان در زمینه روابط خانوادگی رابطه معکوسی دارد . به این معنا که افرادی که نسبت به دیگران بیش تر از اینترنت استفاده می کنند ارتباط کمتری با مادر و دوستان خود دارند . در مطالعات مختلفی که توسط کائو9و همکاران - - 2007 و ین10 و همکاران - 2007 - انجام شد نشان داده شده که در کاربران معتاد به اینترنت افسردگی شیوع بیش تری نسبت به کاربران عادی دارند .
حجم رو به رشد تحقیقات صورت گرفته پیرامون مبحث اعتیاد به اینترنت ، نشان دهنده آن است که این اختلال نوعی اختلال روانشناختی Bاجتماعی است و از مشخصه های آن تحمل ، علائم کناره گیری اختلالات عاطفی و از هم گسیختگی روابط اجتماعی است . با توجه به تحقیقات انجام شده در این رابطه انتظار می رود یکی از عواملی که تحت تأثیر آن قرار گیرد، مسئله پرخاشگری باشد. پرخاشگری11 مفهوم بسیار پیچیده ای است. این رفتار ،از یک سو ،زیر تاثیر عوامل موقعیتی و روانشناختی است و از سوی دیگر ،عوامل ژنتیک و زیست شناختی در استقرار به گسترش آن نقش بسیار عمده ای بازی میکنند. برخی از روان شناسان پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند یا بالقوه می تواند آسیب برساند .
پرخاشگری ممکن است بدنی ، لفظی یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد. این روانشناسان بین پرخاشگری وسیله ای و پرخاشگری خصمانه تمایز قائل شده اند - محسنی تبریزی و هاشمی، . - 1390 صاحب نظران حوزه علوم اجتماعی در مورد پرخاشگری به دو گروه تقسیم شده اند.گروهی معتقدند که پرخاشگری ذاتی و فطری است و گروهی دیگر آن را حاصل عوامل اجتماعی در نتیجه اکتسابی می دانند و هر دو گروه برای تائید نظریات خود شواهد و دلایلی را مطرح می کنند - فیضی و عزتی، - 1394پرخاشگری. در زندگی انسان آن چنان رایج بوده است که اصولاً بشر آن را بدیهی تلقی می کرده است و نخستین پژوهشهای علمی در باب آن به عنوان پدیدهای ناخوشایند، بیش از یکصد سال قدمت ندارد.
پرخاشگری اصطلاحی است برای انواع گوناگونی از اعمال همراه با حمله و خصومت و خشونت. رفتاری است به قصد آسیب رساندن به فردی دیگر یا نابود کردن دارایی دیگران. طبق نظریه فروید12 بسیاری از رفتارهای انسان از غرایزش ناشی می شوند و نوعی واکنش فطری است که علت بروز آن ناکامی است. فروید به پرخاشگری به عنوان یک غریزه اساسی می نگریست. فروید درباره امکان از بین بردن پرخاشگری ، نظریه بد بینانه داشت.
حد اکثر کاری که می توان کرد تغییر دادن شدت آن است از راه ایجاد علائق عاطفی مثبت بین مردم یا فراهم ساختن روزنه های فرار مانند تماشای مسابقات مشت زنی یا شرکت در انواع ورزش ها. به عقیده کنراد لورنتس13، پرخاشگری که موجب آسیب رساندن به دیگران میگردد، از غریزه جنگیدن برمیخیزد که مشترک بین انسان و سایر ارگانیسم ها است و انرژی مربوط به این غریزه به طور خود به خود با عیاری کم یا بیش ثابت در ارگانیسم تولید میشود، احتمال پرخاشگری درنتیجه بالا رفتن میزان انرژی انبار شده و وجود و شدت محرک های آزاد کننده پرخاشگری افزایش می یابد.
