بخشی از مقاله
چکیده
امروزه چالش های توسعه ی پایدار جهانی تلقی می شود. سه بخش تقابل فرهنگ ها، فن آوری و ساختار به این مسئله مربوط می شوند نگرش های بهینه سازی، نوسازی، پیشرفت و گروه ها نیز مطرح است.نوسازی نظام ها به روش های جدید تحقیق و طرح مراحل اکتشاف از نیازهای انسان نیازمند است. تا نقطه ی شروع و روش مناسبی در پیشرفت محیط زیست باشد.این مسئله نگرش مهمی در ابداع و روشن کردن مطالعات چند وجهی جهت کسب نتایج قابل اجرا دارد. تجربیات هلندی نشان می دهد گزینه های ابداع برای انتخاب و محقق شدن قابل شناسی است. شرایطی فراهم شد تا کارایی لازم به وجود آید. تلاش بیشتری در نظام آموزش عالی لازم است. در اروپا حمایت نگرش نوآوری در ارتباط با نوآوری آموزش پیشنهاد شد.
مقدمه:
آیا باید انتخاب ها جهت رسیدن به توسعه ی پایدار آزاد باشد؟ اگر بله، چگونه؟ این مقاله نتایج را در تحقیقات هلندی ها گزارش می کند و تجربیات حاصله را تا پیشنهادی در نگرش اروپایی گسترش می دهد.اتحادیه توسعه یس محیط زیست ، توسعه ی پایدار را در آینده ی همگان موضوع اصلی کنفرانس جهانی محیط زیست در ریو دو ژانیرو اعلام داشت. و این کنفرانس در سال 1992 به ماده ی 21 منجر شد.نظرها، گزارش ها و برنامه های گوناگونی از رویه های مختلف اتحادیه ی اروپا، سازمان تعاون و توسعه ی اقتصادی و سازمان ملل دیده شد. همگی حامی مراحل و قیاس های توسعه ی پایدار بودند.
بعد از این کنفرانس در بسیاری از بخش های اقتصادی، نتایج قابل توجهی از حفاظت محیط زیست و جلوگیری ازآسیب های آتی بدست آمد. سه نقطه نظر قابل توجه است: بهینه سازی، توسعه، نوسازی، در هر یک از این نگرش ها تقابل مشخصی بین فرهنگ، ساختار و نوآوری مشهود است. در مراحل توسعه ی پایدار، بهینه سازی و توسعه در رابطه با محیط زیست اجرا شد و برنامه های دولتی نیز از آن در دهه های گذشته حمایت کرد.با این حال حق انتخاب کمی جهت پیشرفت لازم در توسعه ی پایدار ایجاد شد. پیچیدگی مراحل اجتماعی و سیاسی سبب ایجاد شروعی دشوار در توسعه ی پایدار می شود. جهت ایجاد حق انتخاب باید بر اساس آگاهی روشن از چالش ها و پذیرش ارزش توسعه ی پایدار گام برداشت.در نهایت باید به سه پرسش پاسخ داد.
چند چیز: چه اقدام و راهکاری در ارائه مسئله به افراد انجام شود تا اینده ای با نبات از طریق نوسازی فن آوری ایجاد شود.چطور: کدام مرحله، چه کسی می تواند حالت سکون را به جنبشی گسترده برای رسیدن به این برنامه ها، منقلب کند؟چه وقت: کی اتحادیه و زمان لازم جهت تغییرات بنیادی منجر به عمل می شود؟در سطح ملی، تجربیات در برنامه های منسجم، آینده نگری جهت توسعه ی اقتصادی با مقیاس زمانی 15 سال به دست آمد.این تجربه ها چگونگی سازمان دادن تعاون را بین گروه ها و علم آموزش می دهد. به کارگیری توسعه ی پایدار در گروه ها متفاوت است. اما تجربه ای هلندی نشان می دهد که جهت رسیدن به نوسازی اندازه زمان باید چند دهه باشد.
نگرش مرور از تقاضا تا عرضه و از اینده تا حال روشی جهت پیشرفت است که در یک آن فرصت های کوتاه مدت مفیدی ایجاد می کند.نگرشی از هفت گام تقابل و تکرار ثابت کرد که در بخش های گوناگون هلند قابلیت اجرا دارد. سؤال بعدی این است که ایا می توان برنامه ها را جهت نوآوری در توسعه ی حق انتخاب پایدار در آینده هدایت کرد. بر اساس چهار اتحادیه اروپا می توان پردازشی نوین در ارتباط با نیازهای بخش اقتصادی در مناطق مختلف ایجاد کرد.باید در نظر داشت که تغییر در نظام اجتماعی و ساختار دولتی به طور همگون در ترتیب بهینه سازی، پیشرفت ، نوسازی در جریان است.بسته به مقیاس زمان نقش صنعت، علم و فن آوری ، ان جی اُ ها و دولت نیز قابل بحث است.
